Το ανα – συγκροτώ, σημαίνει ξανα – φτιάξιμο

Η ανασυγκρότηση, από το ρήμα ανα – συγκροτώ, σημαίνει ξανα – φτιάξιμο, δηλαδή χρησιμοποιώ τα μέλη που έχω, τα κομμάτια που έχω, προκειμένου να αποκαταστήσω και να τα επαναφέρω σε μια λειτουργική σύνθεση για την οποία δημιουργήθηκαν αυτά τα μέλη, αυτά τα τεμάχια.

Και είναι προφανές ότι σε αυτή την περίπτωση κρίσιμο θέμα είναι από την μια να γνωρίζω τα μέλη, τα κομμάτια που διαθέτω, και από την άλλη να ξέρω ακριβώς τι είναι αυτό το οποίο πρέπει να γίνει, ποιο θα είναι το αποτέλεσμα μετά την δική μου εργασία.

Προφανώς λοιπόν, όταν μιλάμε για αποκατάσταση του σώματος ή υλικών και τεχνικών θεμάτων αυτό να είναι πιο απλό. Αντίθετα, αν ενδιαφερόμαστε για την αποκατάσταση μη ορατών θεμάτων, εκεί τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα.

Και ενώ για τα ορατά και τα πρακτικά πράγματα όλοι μας είμαστε σε μεγάλο βαθμό ευφυείς και μπορούμε με λίγη σκέψη να αποκαταστήσουμε πχ ένα έπιπλο στο σπίτι μας, όταν ερχόμαστε στα ουσιώδη και τα πιο δύσκολα πέφτουμε σε αδράνεια και αδιαφορία.

Ενώ δηλαδή το να συναρμολογήσουμε πχ ένα παιχνίδι που αγοράσαμε είναι εύκολο και θα αφιερώσουμε τον απαιτούμενο χρόνο, όταν ερχόμαστε στα ζητήματα της ζωής πχ αποκατάσταση της διεφθαρμένης συνειδήσεως, εκεί εγκαταλείπουμε τον αγώνα πριν καν αρχίσουμε, με το σκεπτικό ότι είναι δύσκολο.

Ωστόσο είναι προφανές ότι η ζωή, και η καθημερινή αλλά και η μη γηράσκουσα, δεν έχουν μόνον εύκολα θέματα να αντιμετωπίσουν, αλλά έχουν και σύνθετα και πολύπλοκα. Με βάση λοιπόν την λογική και την καθημερινή λειτουργία της ζωής μας, όχι μόνον δεν θα έπρεπε να απογοητεύομαι, αλλά θα έπρεπε να επιμένω περισσότερο, ανεβάζοντας την αδρεναλίνη σε ύψη προκλητικά. Αυτή είναι η πρακτική για όσους θέλουν να κατακτήσουν την γνώση και την εμπειρία του κόσμου που δεν είναι ορατός αλλά λειτουργεί μέσα μας και από  εκεί πηγάζουν οι καθημερινές συμπεριφορές και επιτυχίες μας.