Κατανόηση σημαίνει ορθή αντίληψη του κόσμου, δηλαδή του κοινωνικού και φυσικού, αλλά και εμού του ιδίου, ο οποίος θα κληθώ αύριο και στο μέλλον να αντιμετωπίσω τα ερωτήματα που θέτει η κοινωνική και προσωπική μας καθημερινότητα. Δεν σημαίνει επινόηση, δηλαδή “κατασκευή” ενός διαφορετικού κόσμου από τον υφιστάμενο πραγματικά, διότι σε αυτή την περίπτωση σε λίγο θα επέλθει ο όλεθρος και τα αδιέξοδα. Κατανόηση δεν σημαίνει επιφανειακή εικόνα των πραγμάτων, αλλά σημαίνει εξερεύνηση των υφιστάμενων σήμερα δεδομένων, με δεδομένη την εξέλιξή τους στο μέλλον.
Και αυτό δηλώνει ότι ο ενδιαφερόμενος πρέπει να είναι αποφασισμένος να ξοδέψει όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις του – των οικονομικών του συμπεριλαμβανομένων – και όλο τον δικό του χρόνο, προκειμένου να μην παρανοεί αλλά να κατανοεί το πλάτος, το μήκος, το ύψος και το βάθος της αλήθειας όλων των πραγμάτων που τον απασχολούν σήμερα, και μάλιστα μέσα σε ένα κοινωνικό περιβάλλον που διάκειται αρνητικά σε κάθε τι νέο, δηλαδή κάτι που δεν είναι συμβατό με την υφιστάμενη κοινωνική αντίληψη και θέση των πραγμάτων.
Και αυτό είναι μια πραγματική παράμετρος που ο ίδιος ο Χριστός δίδαξε και έζησε μέσα στο δικό του περιβάλλον της εποχής του. Δεν υποσχέθηκε αλλαγή των συνθηκών του κόσμου, αλλά υποσχέθηκε μια προσωπική αλλαγή, η επέκταση της οποίας σταδιακά επηρεάζει και μεταλλάσσει και τον κοινωνικό μας περίγυρο.
Κάθε άτομο που αναζητά την αλήθεια και την αιτία των υφισταμένων κάθε φορά πραγμάτων (κοινωνικές αδικίες, προσωπικές και κοινωνικές συμφορές, κλπ) αντιλαμβάνεται ότι αυτά δεν θα πάψουν ποτέ να υπάρχουν. Εκείνο που μπορεί να αλλάξει είναι η ενεργητική δύναμη της ανάστασης που μετουσιώνει το αληθές προσωπικό και κοινωνικό παρόν στην προοπτική του μέλλοντος.
Και αυτό γίνεται αντιληπτό από την ιστορία των τελευταίων δυο χιλιάδων χρόνων. Όλες οι κοινωνικές μεταβολές που έχουν επέλθει – και είναι αναμφίβολα προς το καλύτερο – είναι η ανακάλυψη και η παραδοχή των αξιών της ζωής, όχι μόνον της εφήμερης του παρόντος βίου, αλλά και η ελπίδα για καλύτερους χρόνους και περιόδους για την ανθρωπότητα.
Η δικαιοσύνη ήταν, όπως συνάγεται από την διδασκαλία του Χριστού και των πρώτων αποστόλων, η κυρίαρχη αρετή και επιδίωξη όλων των ενδιαφερομένων για την κατανόηση του κόσμου, αλλά συνυφασμένη και με μια καλύτερη προοπτική του μέλλοντος.