Το ποιον περιμένεις έχει μεγάλη σημασία, διότι αυτόν που περιμένεις αυτός θα έλθει. Το τι περιμένεις είναι το ίδιο. Αν περιμένεις κάποιον ή κάτι σε ένα σταθμό, σε ένα σημείο συνάντησης, προφανώς δεν ικανοποιείσαι με αυτούς που έρχονται, αλλά δεν είναι το πρόσωπο που εσύ περιμένεις. Αν έλθουν χιλιάδες αλλά δεν έλθει αυτός που εσύ περιμένεις, μάταια η αναμονή και η προσμονή σου. Η διάκριση δηλαδή με την οποία εξετάζουμε το πλήθος που έρχεται έχει ένα και μοναδικό κριτήριο. Την ταύτιση των προσώπων με εκείνο που εγώ περιμένω.
Στην περίπτωση του Χριστού κανείς δεν διανοήθηκε ποτέ να υποκαταστήσει τον Δάσκαλο με κάποιον άλλον, μαθητή, συνεργάτη, συγγενή ή χωριανό του. Στα Ιερά Γράμματα αυτό αποσαφηνίζεται με απόλυτο τρόπο. Οι μαθητές είναι μαθητές και όχι ο Διδάσκαλος, οι φίλοι και συνεργάτες το ίδιο, οι συγγενείς και οι χωριανοί το ίδιο. Δεν αναφέρεται ούτε μία περίπτωση που κάποιος μπέρδεψε τον Διδάσκαλο με τους μαθητές του, τους συνεργάτες, τους συγγενείς και τους φίλους. Η σύγχυση και στρέβλωση της αλήθειας αυτής είναι χαρακτηριστικό της δικής μας αμάθειας και της δικής μας έλλειψης ενδιαφέροντος να μάθουμε και να διακρίνουμε μέσα στο πλήθος των πληροφοριών αυτήν την αλήθεια.
