Για κάθε νοήμονα άνθρωπο η παροχή ενέργειας στον σύγχρονο κόσμο είναι θέμα επιβίωσης. Όλοι οι ενήλικες άνθρωποι γνωρίζουμε ότι χωρίς ενέργεια ο άνθρωπος που γεννιέται είναι νεκρός  Ακόμη και η σύλληψή του δεν μπορεί να γίνει στην μητρική περιγραφή εάν δεν υπάρχει η ενέργεια που θα τροφοδοτήσει το έμβρυο, τόσο για την σύλληψη όσο και για όλη την περίοδο της κυοφορίας του.

Και μπορεί ένα βρέφος να μην κατανοεί τους νόμους της λειτουργίας της ενέργειας κατά την περίοδο της κυοφορίας του, ωστόσο, είναι απόλυτα αντιληπτό ότι καθένας που ζει και κινείται στον σύγχρονο κόσμο έχει ανάγκη ενέργεια και δύναμη. Και για μεν το σώμα απαιτείται για την παραγωγή της αναγκαίας ενέργειας τροφή, αέρας και νερό, αλλά για τον εσωτερικό κόσμο είναι απαραίτητη η τροφοδοσία με ανάλογα προς τις εξατομικευμένες ανάγκες στοιχεία, ώστε και ο εσωτερικός άνθρωπος – παράλληλα με τον σωματικό – να είναι και να παραμένει υγιής καθώς αντιμετωπίζει την προσωπική του καθημερινότητα μέσα μας.

Και όπως για την κάλυψη των αναγκών του σώματος δεν αρκεί μόνο η παρουσία των αναγκαίων στην αγορά και στο σύμπαν αλλά απαιτείται και η προσωπική συμμετοχή και το προσωπικό κόστος για την απόκτηση και την κατανάλωση, έτσι και στον εσωτερικό μας κόσμο. Υπάρχουν όλα τα εφόδια γύρω μας, αλλά αυτά δεν επεμβαίνουν στην προσωπική μας θέληση, εάν εμείς δεν προχωρήσουμε στις δικές μας “αγοραστικές” πράξεις, προκειμένου να γίνουν κτήμα ατομικό και προσωπικό, πληρώνοντας το αναγκαίο κόστος.

Διότι, το γεγονός ότι όλα υπάρχουν και μάλιστα σε μεγάλη αφθονία δεν συνεπάγεται και αυτόματη μετατροπή τους σε ατομικό πλουτισμό, όπως συμβαίνει και με τις τράπεζες των χρημάτων, οι οποίες έχουν όλα τα χρήματα του κόσμου, αλλά εγώ πρέπει να ακολουθήσω τους κανόνες που θέτουν οι τράπεζες, προκειμένου να μετέχω του πλούτου τον οποίο εκείνες διαχειρίζονται και παραχωρούν για αξιοποίηση στον κάθε ενδιαφερόμενο.

Κανείς δεν πρόκειται ποτέ να  με εκβιάσει ή να με πιέσει για να μου δώσει χρήματα, όσο πολλά και αν διαθέτουν οι τράπεζες. Η απόκτηση του πλούτου περνά πάντοτε μέσα από τις προσωπικές μας επιλογές και αποφάσεις, και έχουν το ανάλογο κόστος και τις αντίστοιχες συνέπειες.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός παρομοίασε την βασιλεία του με άνθρωπο έμπορο ο οποίος έσπευδε καθημερινά να αναζητήσει τα πολύτιμα εμπορεύματά του, από τα οποία θα πλούτιζε, με προσωπικό κόπο και κινδύνους για την ήδη υφιστάμενη περιουσία του. Χωρίς προσωπικό μόχθο και ατομικό κόστος, κανείς δεν πρόκειται να πλουτίσει, διότι ο πλουτισμός εάν δεν συνοδεύεται από την εμπειρία της απόκτησης, στο τέλος καταλήγει σε συμφορά και οπωσδήποτε δεν φέρνει το ποθούμενο αποτέλεσμα. Ο πλούτος παραμένει ανενεργός μέχρι που ο άνθρωπος να τον αναζητήσει και να τον αξιοποιήσει.

Η σύνδεση με τον πάροχο ενέργειας και η τροφοδοσία μέσω της παροχής έχει κόστος. Δεν υπάρχει πάνω στη γη καμιά παροχή ενέργειας χωρίς κόστος, γιατί κάποιοι κοπιάζουν και πρέπει να αμειφθούν για τον κόπο τους. Είτε πρόκειται για ηλεκτρικό ρεύμα, είτε πρόκειται για καύσιμα, όλα υπόκεινται σε κόστος και μάλιστα ανάλογα με τα εισοδήματα και την κατανάλωση. Κανείς δεν παρέχει ενέργεια χωρίς αντάλλαγμα, διότι τότε ευτελίζεται η αξία της ενέργειας και οδηγεί σε σπατάλη, και ορατή και κατανοητή ζημία.

Για τον λόγο αυτό κάθε είδους παροχή στην οποία εμπλέκεται ο άνθρωπος είναι παροχή με αντικαταβολή, δηλαδή δεν μπορείς να πάρεις κάτι υπαρκτό χωρίς να καταβάλεις ένα αντίτιμο, ανάλογα με την κοινωνική κάθε φορά κατάσταση στην οποία βιώνεις την δική σου καθημερινότητα. Ο παράγοντας άνθρωπος κάνει την διαφορά. Διότι καθένας που εργάζεται στην παραγωγή πρέπει να αμειφθεί ανάλογα.

Υπάρχει μόνο η εξαίρεση που έχει σχέση με την ενέργεια που χορηγεί ο ίδιος ο δημιουργός, και όπου ο άνθρωπος δεν εμπλέκεται στην διαχείρισή του. Διότι, ο δημιουργός δεν έχει ανάγκη από κανέναν άνθρωπο και από κανένα στοιχείο της ζωής, διότι αυτός είναι ο δημιουργός και ο κύριος όλων των στοιχείων του κόσμου, συνεπώς η μόνη περίπτωση δωρεάν παροχής ενέργειας είναι, εάν εξασφαλίσει κάποιος πρόσβαση και σύνδεση μαζί του, όπως συμβαίνει πχ, με τα ηλιακά πάνελ για τα οποία καταβάλλεται μόνο το κόστος αγοράς και εγκατάστασης γιατί στο στάδιο αυτό εμπλέκεται πάλι άνθρωπος, ενώ στην συνέχεια η ενέργεια που παράγεται είναι χωρίς κανένα κόστος, πλην του κόστους συντήρησης για να κάνουν τα πάνελ καλά και αποτελεσματικά την δουλειά τους.

Ο πάροχος, εν προκειμένω ο δημιουργός, δεν μας “χρεώνει” με κανένα αντίτιμο, διότι είναι αφελές να προσφέρεις κάτι σε κάποιον  που είναι κύριος των πάντων και δεν έχει κανένα στοιχείο ανάγκη όπως έχουμε εμείς οι άνθρωποι. Για τον λόγο αυτό και η διδασκαλία του Χριστού δεν στηρίζεται στην ανταποδοτικότητα, σαν να έχει ανάγκη ο δημιουργός να του ανταποδώσουμε κάτι, αλλά στοχεύει αποκλειστικά στον προσωπικό πλουτισμό του ατόμου ως προς τον τομέα της κατανόησης της αλήθειας των πραγμάτων του κόσμου, ορατών και μη ορατών.

Διότι, αυτή η κατανόηση και επίγνωση του ίδιου του δημιουργού είναι το ζητούμενο, προκειμένου ο άνθρωπος ως ανθρωπότητα αλλά πρωτίστως ως μια προσωπικότητα, να θέσει τον εαυτό του στην διαδικασία της λειτουργίας του έργου που έχει ετοιμάσει ο δημιουργός για τον καθένα άνθρωπο, διότι αυτό το χωρίς κόστος έργο αρέσει σε όλους, είναι καλό κοινωνικά, και είναι τέλειο, τόσο ως προς την ασφαλή και επαρκή λειτουργία της προσωπικής μας καθημερινότητας, όσο και στην προοπτική του μέλλοντος, εγγύς, απώτερου, απώτατου και αιώνιου.

Η παροχή και λειτουργική επάρκεια για την ατομική ή οικογενειακή μας αναγκαία ποσότητα και ποιότητα ενέργεια είναι ένα πολυσύνθετο και πολυεπίπεδο ζήτημα.

Πρώτον, διότι εμπεριέχει το προσωπικό ενδιαφέρον και την προσωπική αναζήτηση – κανένας δεν μας εκβιάζει να βάλουμε ηλεκτρικό ρεύμα σπίτι μας ή να γεμίσουμε το αυτοκίνητό μας με καύσιμα -, αλλά η προσωπική μας απόφαση μετά από πολλή προσωπική σκέψη και υπολογισμούς παίζει τον κεντρικό και κυρίαρχο ρόλο στην υπόθεση αυτή.

Δεύτερον, διότι η καλή λειτουργία και οι τυχόν επισκευαστικές ανάγκες στην προσωπική μας παροχή δεν είναι έργο του παρόχου, αλλά είναι έργο αποκλειστικά του ενδιαφερόμενου ατόμου.

Τρίτον, πρόκειται για προσωπική ή οικογενειακή υπόθεση και κανένας τρίτος δεν μπορεί να εμπλακεί στην καλή λειτουργική επάρκεια της σύνδεσής μας, άρα η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στον ένα ενδιαφερόμενο, δηλαδή εκείνον που ζήτησε την σύνδεσή του με τον πάροχο.

Με λίγα λόγια, δεν υπάρχει κοινωνική ευθύνη για την καλή λειτουργία της δικής μου σύνδεσης με τον πάροχο, αλλά πρόκειται αποκλειστικά για προσωπικές ευθύνες που δεν μπορεί να μεταβιβαστούν σε τρίτους. Αυτή είναι η σύγχρονη εικόνα της κοινωνικής μας ζωής σε σχέση με τον πάροχο και την επάρκεια της τροφοδοσίας μας με ενέργεια. Εάν ο πάροχος είναι ανύπαρκτος, τότε η σύνδεσή μας μαζί του είναι στον αέρα και δεν πρόκειται να φτάσει σε μας κανένα ουσιαστικό στοιχείο παροχής για να καλύψουμε τις προσωπικές μας ανάγκες και εμείς παραμένουμε αν-ενεργείς, στηριζόμενοι μόνο σε όσες δυνάμεις μπορούμε να εξασφαλίσουμε με την προσωπική μας δύναμη.

Εάν ο πάροχος είναι μόνο μια διαφήμιση αλλά δεν είναι αληθής σε περιεχόμενο, τότε εκείνο που απολαμβάνουμε είναι μια συναισθηματική ικανοποίηση, χωρίς όμως πρακτικά αποτελέσματα στην καθημερινή μας ζωή. Και αυτό είναι κρίσιμο στοιχείο για μας τους ανθρώπους του 21ου αιώνα, διότι γύρω μας κυκλοφορεί έντονη διαφήμιση και αυτό μπορεί να μας παρασύρει σε επιλογές και αποφάσεις που ή δεν έχουν κανένα περιεχόμενο ενέργειας ή – και αυτό θα είναι τραγικό – να περιέχουν τοξικές παραμέτρους, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την εξέλιξη της επίγειας ζωής μας.

Διότι, μολυσμένα ή διεφθαρμένα στοιχεία μπορεί να προκαλέσουν ζημιές στην προσωπική μας εφοδιαστική αλυσίδα ενέργειας με αποτέλεσμα να προκύψουν μελλοντικά προβλήματα και αδιέξοδα, και, όταν έχουμε ανάγκη την ενέργεια αυτή, να μην μπορεί να φτάσει σε μας, είτε γιατί ο πάροχος δεν ήταν αληθής κατά το περιεχόμενο και τις δυνάμεις του, είτε γιατί η προσωπική μας εγκατάσταση έχει υποστεί βλάβες και η παροχή δεν μπορεί να καλύψει τις δικές μας καθημερινές ή και μελλοντικές ανάγκες.

Η διδασκαλία του Χριστού είναι ο ασφαλής οδηγός για σύνδεση με τον κύριο πάροχο αλλά και την διατήρηση της καθημερινής λειτουργίας της παροχής μας που θα καλύπτει τις προσωπικές ανάγκες του εσωτερικού μας κόσμου σε ανεξάντλητη ενέργεια στο παρόν, αλλά και στο μέλλον διαχρονικά.

Στην παροχή ενέργειας όλοι προσέχουμε τρία πράγματα. Πρώτον, ποιός είναι ο πάροχος; Δεύτερον, τί προσφέρει μέσα από τις υποσχέσεις του αλλά και μέσα από τις εμπειρίες των άλλων ανθρώπων που έχουν ήδη συνδεθεί μαζί του; Τρίτον, η σύνδεσή μου με την κεντρική παροχή είναι αξιόπιστη; Την φροντίζω και παρακολουθώ να είναι σε καλή κατάσταση λειτουργίας ώστε την ώρα που θα χρειαστώ την ανάλογη με την περίσταση ενέργεια να είναι στη διάθεσή μου χωρίς προβλήματα που οφείλονται στην δική μου αμεριμνησία;

Είναι, δηλαδή, προφανές ότι σε κάθε είδους παροχή ενέργειας τα πράγματα δεν είναι μονόδρομος και δεν είναι απλά. Αντίθετα, είναι πολυσύνθετα, πολυεπίπεδα και απαιτούν μέριμνα και φροντίδα από κάθε ενδιαφερόμενο, ώστε το σύστημα της παροχής ενέργειας να λειτουργεί αποτελεσματικά και να μην είναι μόνο θεωρία και κούφιες υποσχέσεις.

Διότι, μπορεί ο πάροχος να είναι πανίσχυρος, να έχει, δηλαδή, τεράστια αποθέματα και δυνατότητες παροχής, αλλά εάν η δική μου σύνδεση μαζί του δεν είναι η απαιτούμενη για τις δικές μου προσωπικές ανάγκες, τότε κάτι δεν πάει καλά, όχι στον πάροχο, πχ την ΔΕΗ, αλλά στην δική μου σύνδεση μαζί του, με αποτέλεσμα αυτός μεν να έχει απεριόριστα – για τα δικά μου δεδομένα – αποθέματα ενέργειας, εγώ δε να παραμένω φτωχός και να μην εξυπηρετούνται οι δικές μου προσωπικές ανάγκες σε καθημερινή λειτουργική πραγματικότητα.

Αλλά, ενώ αυτό είναι κατανοητό για την παροχή που έχουμε όλοι σε μορφές ενέργειας που αφορούν την εξυπηρέτησή μας σε καθημερινή βάση – βενζινάδικο, ηλεκτρικός πάροχος, κλπ., όταν ερχόμαστε στις ανάγκες που έχει ο εσωτερικός μας άνθρωπος σε ενέργεια και δύναμη – η ποσότητα ενέργειας που διαθέτουμε καθορίζει και την δύναμη που μπορεί να παραχθεί για να την χρησιμοποιήσουμε εμείς – εκεί τα πράγματα δεν είναι ποτέ σαφή, διότι :

Πρώτον δεν είναι ορατά και μετρήσιμα με τις πέντε αισθήσεις μας, και δεύτερον παραμελούμε όλες τις παραμέτρους που καθορίζουν την ποσότητα της ενέργειας που στην πραγματικότητα διαθέτουμε, υπερβάλλοντας ή υποτιμώντας τον πάροχο και το έργο διανομής που εκείνος έχει καθορίσει, παραβλέποντας την προσωπική μας ευθύνη, τόσο για την ορθή σύνδεση, όσο και για τις καθημερινές πρακτικές μας, ώστε η αναγκαία για την καθημερινή μας εξυπηρέτηση ενέργεια να φτάνει με ασφάλεια στον εσωτερικό μας κόσμο και να παράγει την δύναμη που εμείς θα χρησιμοποιήσουμε στην πρακτική μας ζωή.

Και ο Χριστός ξεκαθάρισε με τον πιο ακριβή και ασφαλή τρόπο τον τρόπο σύνδεσης με τον κεντρικό πάροχο που είναι ο ίδιος ο δημιουργός. Η αποκαλυπτική εικόνα της κληματόβεργας που είναι συνδεδεμένη με τον κορμό και τις ρίζες για να παράγει το καθημερινό της έργο είναι η ασφαλέστερη διδασκαλία που μπορούμε να ακολουθήσουμε για να πετύχουμε την αρτιότερη σύνδεση με τον ίδιο τον δημιουργό και τις δικές του ανεξάντλητες πηγές ενέργειας για προσωπική μας χρήση.

Η παροχή ενέργειας στον εσωτερικό μας κόσμο δεν γίνεται χωρίς το δικό μας ενδιαφέρον και την προσωπική μας ευθύνη. Διότι, ό,τι εισέρχεται μέσα στην καρδιά και την συνείδησή μας, δεν μπορεί να περάσει εάν δεν συμφωνήσει το ενδιαφερόμενο άτομο. Δια της βίας πεποιθήσεις δεν υπάρχουν.

Μπορεί να υπάρχουν εξωτερικοί συμβιβασμοί, αλλά λειτουργικό στοιχείο της ατομικής μας συνείδησης δεν μπορεί να γίνει ο,τιδήποτε δεν έχει την δική μας συγκατάθεση και απόλυτη συμφωνία. Κάθε εξωτερική πίεση ή εξαναγκασμός δεν σημαίνει και αποδοχή και υποστήριξη μιας πλασματικής αλήθειας, ακόμη και αν γίνεται με παραπλανητικό και ντυμένο μόνο με ευπρεπή μανδύα και όχι με αληθές περιεχόμενο τρόπο. Όταν αποκαλυφθεί η πλάνη, καθένας που διαθέτει την στοιχειώδη αξιοπρέπεια και αυτογνωσία, απορρίπτει ο,τιδήποτε έχει εγκατασταθεί προσωρινά μέσα του, καθώς και όλα εκείνα τα στοιχεία πάνω στα οποία στηρίχθηκε η προσωρινή παρουσία του στον εσωτερικό μας κόσμο.

Η παροιμία “το ψέμα έχει κοντά πόδια” σημαίνει ότι όταν αποκαλυφθεί η αλήθεια το ψέμα δεν μπορεί να σταθεί και να μας επηρεάζει στο μέλλον. Αντίθετα, σε κάθε αγαθή συνείδηση, κάθε αλήθεια γίνεται αποδεκτή και εγκαθίσταται όπως ο σπόρος στη γη. Σε λίγο θα φυτρώσουν τα στοιχεία εκείνα που περιέχει ο αληθής και γνήσιος σπόρος και το άτομο θα θερίσει τους καρπούς της αλήθειας.

Δηλαδή, όπως ο σπόρος για να φυτρώσει, να αναπτυχθεί και να φέρει νέο καρπό έχει ανάγκη καλή γη και φροντισμένη καλλιέργεια, έτσι και ο σπόρος της αλήθειας που εγκαθίσταται στον εσωτερικό μας κόσμο. Εάν επιμείνουμε στην καλλιέργεια των καλών λόγων μέσα μας, τότε οι πιθανότητες για θετική και πλούσια καρποφορία είναι πολλές. Εάν παραμελήσουμε την καλλιέργεια ή εφοδιάσουμε τον εαυτό μας με ψεύδη ή ψευδεπίγραφα στοιχεία, ο σπόρος δεν μπορεί να οδηγηθεί σε αύξηση και παραγωγή, διότι θα στερείται των υλικών εκείνων που του δίνουν την ενέργεια για να εκπληρώσει τον σκοπό του μέσα μας.

Διότι, ο καλός λόγος που περιέχει αλήθεια, μπορεί, εάν βρει καλό έδαφος, να αυξηθεί και να φέρει καρπό και καλά αποτελέσματα, δηλαδή να εφοδιάσει τον εσωτερικό μας κόσμο με επάρκεια δύναμης και ενέργειας για κάθε προσωπική μας ανάγκη.

Και η διδασκαλία του Χριστού είναι σαφής και απόλυτη. Η αγαθή μας συνείδηση έχει ανάγκη  την ενέργεια, η οποία θα αποδώσει την εσωτερική δύναμη και θα μας οδηγήσει όχι μόνο σε ορθή καλλιέργεια, αλλά θα μας εφοδιάσει και με όσα μη ορατά στοιχεία έχουμε ανάγκη εν αγνοία μας. Η διάκριση της αλήθειας των πραγμάτων, η ορθή εκτίμηση, η σωστές επιλογές και αποφάσεις για όλα τα ζητήματα της προσωπικής μας καθημερινότητας, παρέχονται αθόρυβα αλλά με δύναμη μέσα μας από την καλλιέργεια του εσωτερικού μας κόσμου με τον κόσμο της αλήθειας. Η καλλιέργεια με ψεύδη έχει τα αντίθετα αποτελέσματα και μας οδηγεί σε αδιέξοδα.