Για την προοπτική του μέλλοντος, εγγύς και απώτερου – όπως καθένας μας ορίζει αυτήν την πραγματικότητα – η επάρκεια και η ισορροπία είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την ομαλή διαδοχή των ημερών του βίου μας και των εμπειριών της καθημερινότητας, χωρίς κενά και αναταραχές. Διότι, όπου δεν υπάρχει επάρκεια, δημιουργούνται κενά και ανάγκες που δεν μπορούν να καλυφθούν. Και όπου δεν υπάρχει ισορροπία, οι κίνδυνοι της συντριβής είναι παρόντες. Και αυτό ισχύει, τόσο για τις ανάγκες της καθημερινής μας επιβίωσης, με ό,τι αυτό περιλαμβάνει για τον καθένα μας, όσο και για τις ανάγκες του εσωτερικού μας κόσμου, όπως καθένας μπορεί να περιγράψει τον ψυχικό του κόσμο και τις ανάγκες αυτού του προσωπικού μας κόσμου.
Διότι, όπως στις καθημερινές μας ανάγκες δεν συμπίπτουν τα μεγέθη και οι λεπτομέρειες κανενός με τον άλλον, ακόμη και για τα 7,5 δισεκατομμύρια των κατοίκων της γης, αντίστοιχα και για τον εσωτερικό μας κόσμο οι τίτλοι των αναγκών και οι λεπτομέρειες που τις απαρτίζουν είναι απολύτως διαφορετικοί. Αυτός είναι και ο λόγος που καθένας μας αναζητά τις προσωπικές του λύσεις, οι οποίες ποτέ δεν μπορεί να συμπίπτουν με κάποιον άλλον, ακριβώς γιατί ο εσωτερικός μας κόσμος, όπως και ο κόσμος του φυσικού μας σώματος είναι ανεξερεύνητος προς το παρόν, άρα επιφυλάσσει και αυτός τα μεγέθη της άγνοιας και της γνώσης που ήδη διαθέτουμε.
Και για μεν τον φυσικό κόσμο και το σώμα μας, υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες ερευνητές που αναζητούν λύσεις στα ερωτήματα και τις αδυναμίες που αντιμετωπίζουμε. Για τον εσωτερικό μας όμως κόσμο, τον κόσμο όχι τον ασθενή αλλά τον υγιή, που δεν έχει ανάγκη ψυχιάτρου, εκεί τα θέματα είναι περίπλοκα. Όχι μόνον γιατί δεν είναι ορατά τα αίτια και οι διαδικασίες που συνιστούν την ομαλή εξέλιξη και αύξηση των εσωτερικών μας δυνάμεων για να αντιστεκόμαστε στις προσβολές των μικροβίων που επηρεάζουν τον ψυχικό μας κόσμο, αλλά γιατί αυτός ο κόσμος δεν έχει σύνορα και δεν έχουμε τρόπο να εκφράσουμε τα δικά του δεδομένα, τα οποία ανιχνεύουμε αλλά δεν μπορούμε να τα περιγράψουμε με κατανοητούς όρους της κοινής μας γλώσσας.
Αυτός είναι ο λόγος που καταφεύγουμε στο εργαλείο της πίστης, το οποίο υπάρχει μέσα σε κάθε άνθρωπο και λειτουργεί παράλληλα με τον φυσικό μας κόσμο. Λειτουργεί δίπλα σε αυτόν, παράλληλα με αυτόν, και όσο μεγαλύτερο τόπο για αύξηση του ρόλου του του αποδίδουμε, τόσο καλύτερα αποτελέσματα έχουμε, τόσο στην εσωτερική μας καθημερινή επάρκεια και ισορροπία, όσο και στις δραστηριότητες που εκδηλώνονται μέσα από τις καθημερινές μας λειτουργικές επαφές με το φυσικό και κοινωνικό μας περιβάλλον.
Ο φυσικός μας άνθρωπος, το σώμα μας, και η λογική των καθημερινών μας δραστηριοτήτων είναι η βάση για την κατανόηση των λειτουργιών του εσωτερικού μας κόσμου. Και η ενεργός πίστη που αναπτύσσεται μέσα μας με την καλλιέργεια των δικών της δεδομένων και αναγκών, ανοίγει όχι μόνον τα εσωτερικά μας μάτια, αλλά και ανιχνεύει τους ορίζοντες πέραν του φυσικού μας κόσμου.