Η ανάπτυξη έχει άμεση σχέση με τους στόχους. Χωρίς στόχο ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει, απλούστατα διότι το ενδιαφέρον είναι η κινητήρια δύναμη για ένα στόχο ανάπτυξης. Επομένως, για να υπάρξει ανάπτυξη πρέπει νωρίτερα να υπάρχει το προσωπικό ενδιαφέρον. Αυτό μετατοπίζει το κέντρο βάρους από το κοινωνικό σύνολο στην ευθύνη ενός προσώπου, διότι τα πράγματα στον κόσμο δεν κινούνται από όνειρα και ιδέες αλλά από σκληρή δουλειά και διαχρονική προσπάθεια.
Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός δεν έκανε θεωρίες, αλλά έθεσε το ατομικό ενδιαφέρον σε πρώτο πλάνο για οποιαδήποτε ανάπτυξη την προσωπική αναζήτηση, εξερεύνηση και επίγνωση ακόμη και για τα καθημερινά πράγματα και, πολύ περισσότερο, για διαχρονικές αξίες που ο ενδιαφερόμενος πρέπει να τοποθετήσει στο κέντρο της προσωπικής του ζωής και όχι στο περιθώριο. Κανείς αδιάφορος, κανείς επιπόλαιος δεν άλλαξε ποτέ τίποτα. Οι βολεμένοι αισθάνονται πλήρεις και, φυσικά, η φτώχεια των άλλων δεν τους ενδιαφέρει και δεν τους αγγίζει.
Για να αποκτήσουμε γνώσεις πρέπει να έχουμε διάθεση, προσωπική βούληση και θέληση. Για να αποκτήσουμε εμπειρία πάνω στην δουλειά μας πρέπει να είμαστε παρόντες, να ξοδεύουμε χρόνο και να καταβάλλουμε προσπάθειες, προκειμένου οι θεωρητικές μας γνώσεις να γίνουν εμπειρία και επίγνωση προσωπική.
Η γνώση και οι κατακτήσεις των άλλων είναι πολύτιμες για μένα, αλλά η εμπειρία και τα κέρδη από τις δοκιμές που κάνουν κάποιοι άλλοι δεν ανήκουν σε μένα αλλά σε εκείνους που μπήκαν στον κόπο και πλήρωσαν το τίμημα για να αποκτήσουν την επίγνωση.
Διότι, κάθε πρακτική εφαρμογή, εκτός από το ορατό αποτέλεσμα, έχει και ένα προσωπικό απόσταγμα, το οποίο ονομάζεται σοφία και σύνεση και αυτά είναι μη μεταβιβάσιμα στοιχεία από το ένα άτομο στο άλλο. Διότι, μπορούμε να διαβάσουμε ή να ακούσουμε για τις επιτυχίες των άλλων και ακόμη να αξιοποιήσουμε τις δικές τους επιτυχίες για να κάνουμε και εμείς αντίστοιχα πράγματα, αλλά το καταστάλαγμα, η σοφία και η πείρα του εργαζόμενου δεν μπορεί να μεταφερθεί. Ο μάγειρας δοκιμάζει το φαγητό που ετοίμασε και εμείς μπορούμε να το καταναλώσουμε, αλλά η πείρα της δικής του δοκιμής δεν μπορεί να μεταφερθεί.
Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός έθεσε με απόλυτο τρόπο την ανάγκη της προσωπικής εφαρμογής της δικής του διδασκαλίας στην ατομική μας καθημερινή ζωή. Κτίρια θεμελιωμένα στις εμπειρίες μόνο των άλλων είναι επικίνδυνα για κάθε ενδιαφερόμενο που θέλει να οικοδομήσει τον προσωπικό του κόσμο σε στέρεα θεμέλια. Η πείρα φέρνει την επίγνωση και δημιουργεί στο σταθερό υπόβαθρο για κάθε επιτυχία που θα έχει αντοχές μέσα στον χρόνο και διαχρονική αξία.