Η φράση του Χριστού ότι “η σάρκα δεν ωφελεί ουδέν” είναι η αιτία που το ανθρώπινο σώμα υποτιμήθηκε από ορισμένες κατηγορίες ανθρώπων μέσα στην ιστορία των δυο χιλιάδων χρόνων. Ακόμη και σήμερα υπάρχουν κύκλοι και τύποι θρησκευτικών ανθρώπων που το υποστηρίζουν και το εφαρμόζουν ως αξία της ζωής.
Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν ισχύει, διότι είναι γνωστό σε όλους ότι ο Χριστός έθρεψε και θεράπευσε χιλιάδες ανθρώπους. Άρα στόχος της διδασκαλίας του δεν μπορεί να ήταν η απόρριψη της αξίας του σώματος, αλλά η ορθή περιγραφή του ρόλου του μέσα στην καθημερινότητα του ανθρώπου.
Η συγκεκριμένη φράση “η σάρκα δεν ωφελεί ουδέν” ειπώθηκε την στιγμή που ο ίδιος εξηγούσε τον ρόλο του πνεύματος σε σχέση με την ανάσταση, τόσο την δική του όσο και των ανθρώπων που θα πίστευαν και θα εφάρμοζαν την διδασκαλία του. Δεν αφορούσε δηλαδή την αξία του σώματος στην καθημερινότητα. Διότι είναι αυτονόητο ότι έχει κορυφαία αξία η διατήρησή του και μάλιστα η υγιής διατήρησή του, αλλά αφορούσε τον ρόλο του σε σχέση με την αιωνιότητα.
Ο Χριστός δεν απαξίωσε το σώμα, αλλά περιέγραψε το κοινό σε όλους τους ανθρώπους γεγονός, ότι δηλαδή η ανθρώπινη σάρκα έχει περιορισμένο χρονικό ρόλο και κατόπιν παύει να παίζει ρόλο στην ζωή, αφού αποσυντίθεται όπως συμβαίνει εδώ και χιλιάδες ή εκατομμύρια χρόνια σε όλους τους ανθρώπου που γεννιούνται.
Αυτή η διάκριση, ότι δηλαδή ο ρόλος της σάρκας είναι χρονικά περιορισμένος, είναι προφανές ότι αποσυνδέει την επίγεια από την αιώνια ζωή. Ενώ δηλαδή η επίγεια ζωή μας δεν μπορεί να λογιστεί χωρίς την ύπαρξη του σώματος, η αιώνια ζωή δεν συνδέεται με την ύπαρξη του σώματος, σε αντίθεση με το πνεύμα το οποίο και αναλαμβάνει αυτόν τον αιώνιο ρόλο για τον κάθε άνθρωπο.
Το πνεύμα δηλαδή τροφοδοτεί με ζωή το σώμα μας, όχι μόνον προς την κατεύθυνση μιας καλύτερης καθημερινότητας, αλλά ωριμάζει και κατευθύνει τις πράξεις μας προς την πορεία της αξιοποίησης της παρουσίας και λειτουργίας του πνεύματος και προς την αιωνιότητα, όπου αυτό το πνεύμα παραμένει αναλλοίωτο.
Είναι λοιπόν προφανές ότι η αξία του φυσικού μας σώματος είναι απολύτως αναγκαία και πολύτιμη. Ο ρόλος του πνεύματος είναι να μετατρέπει την αξία αυτή σε πολλαπλασιαστικό παράγοντα προς την αιωνιότητα.
Ο διακριτός ρόλος και η ορθή ιεράρχηση των αξιών της ζωής μας είναι πολύτιμο στοιχείο, όχι μόνον για μια αξιοπρεπή και πολύτιμη καθημερινότητα, αλλά και για την προοπτική της αιωνιότητας.
