Το νυν και αεί, το σήμερα και το πάντα, το τώρα και το μέλλον, είναι δυο παράγοντες μέσα στους οποίους το σύνολο του βίου μας εντάσσονται όλες οι δραστηριότητές μας.
Χωρίς το σήμερα, το νυν, δεν υπάρχει αύριο, δεν υπάρχει κανένα μέλλον. Και χωρίς το μέλλον το σήμερα είναι αδιάφορο, είναι συγκεχυμένο, είναι αόριστο, είναι άμορφο και άγνωστο από την πρώτη επόμενη στιγμή. Και επειδή όλοι μας έχουμε την τάση να δίνουμε μεγαλύτερη αξία στο ένα από τα δύο, έχουμε την τάση το ένα να υποτιμούμε και το άλλο να υπερεκτιμούμε, έρχεται η Βίβλος, έρχεται ο ίδιος ο Χριστός να βάλει τα πράγματα στη σωστή και υπεύθυνη θέση.
Και τα δυο είναι εξίσου σημαντικά και καθοριστικά του συνόλου της ζωής μας. Λάθη μπορεί να συμβαίνουν, αβλεψίες μπορεί να υπάρξουν, αλλά αν η ισορροπία είναι ορθή, τότε όλα έχουν περιθώρια διόρθωσης και αποκατάστασης. Αν το βλέμμα είναι σωστά προσηλωμένο στο μέλλον αλλά τα πόδια μας πατούν σταθερά στο σήμερα, τότε και τα τυχόν λάθη είναι εύκολο να διορθωθούν και η τάξη στη ζωή μας να επανέλθει.
Αυτό ήταν το μάθημα που έλαβε ο Πέτρος από τον ίδιο τον Χριστό, αυτό ήταν το μάθημα από την Παλαιά Διαθήκη, αυτό αποδεικνύεται και από την δική μας καθημερινή εμπειρία.
Φυσικά, όταν μέσα σε όλα αυτά παρεμβάλλεται η πίστη και εμπιστοσύνη στον δημιουργό, το θέλημα και τον δρόμο του οποίου αναζητούμε καθημερινά, τότε και το σήμερα είναι προσαρμοσμένο σε ένα διηνεκές μέλλον, το αεί, και κάθε γεγονός της ημέρας που διανύουμε είναι τμήμα μιας πορείας προς το αεί, προς το μέλλον.
Αυτή είναι η προοπτική της πίστης. Κτίζει το μέλλον πατώντας στο σήμερα. Κάθε επιτυχία σήμερα, ενισχύει και μεταφέρει το μέλλον πιο κοντά στην δική μας προσωπική πραγματικότητα.
