Η απονομή του βραβείου Νόμπελ σε τρεις ερευνητές για την ανακάλυψή τους στον τομέα της βιολογίας – ιατρικής για το έτος 2017 έχει ενδιαφέρον, όχι μόνον γιατί κατάφεραν να εντοπίσουν και να αποκωδικοποιήσουν ένα βιολογικό στοιχείο το οποίο καθορίζει την καθημερινότητα όλων των ανθρώπων πάνω στη γη, αλλά γιατί αποτελεί και ένα πρότυπο για τους ανθρώπους της πίστης, εκείνους δηλαδή που εκτός από την βιοποριστική καθημερινότητα, ενδιαφέρονται και για το μέλλον. Είναι προφανές δηλαδή ότι η ανακάλυψη αυτή δεν έγινε στον ύπνο τους, αλλά έγινε μέσα από σκληρή εργασία πολλών ετών ερευνητικού έργου και συνεργασιών. Και αυτό είναι ένα καλό μάθημα για τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται μαζί με την καλή καθημερινότητα, να διατηρήσουν και ακμαία και δημιουργική και την πίστη τους. Δεν κατακτούνται δηλαδή οι ορίζοντες του μέλλοντος με παθογένειες και αρρωστημένες πρακτικές, αλλά κατακτούνται μέσα από αξιοποίηση των ανακαλύψεων του παρελθόν τος και παράλληλα σκληρή ερευνητική προσωπική εργασία, χωρίς ωράρια και τυπικισμούς. Η ανακάλυψη του εαυτού μας, του σώματος και της ψυχικής μας υπόστασης, αλλά και των συνθηκών του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο βιώνουμε την καθημερινότητα, είναι προσωπικό έργο του καθενός, ο οποίος καλείται, εσείς και εγώ, να στρέψουμε το ερευνητικό εργαλείο του DNA μας όχι στην εξαντλητική αντιπαράθεση, αλλά στην δημιουργική αναζήτηση και στην πρακτική εφαρμογή των ανακαλύψεων στην καθημερινή μας πρακτική. Τα βραβεία ποτέ δεν χορηγούνται σε οκνηρούς και αδιάφορους, αλλά χορηγούνται στους επιμελείς και συστηματικούς ερευνητές, ερευνητές πραγμάτων που οι άλλοι ακόμη δεν γνωρίζουν και δεν άκουσαν ούτε είδαν.
