Βασική αρχή της Βίβλου είναι η λογική και ο λόγος, δηλαδή η αιτία για κάθε τι που υπάρχει στον κόσμο.

Με αυτή την αρχή ξεκινά το πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης και με την ίδια αρχή συνέχισε ο ίδιος ο Χριστός και οι μαθητές του. Κανείς δεν είναι αυθύπαρκτος. Όλοι από κάποιους γονείς προερχόμαστε και κατά την διάρκεια της ζωής μας γινόμαστε μαθητές και οι πιο επιμελείς γινόμαστε δάσκαλοι και καθηγητές.

Όμως η υπερηφάνεια όταν παίρνουμε αξιώματα είναι προ των πυλών, γιατί τα αξιώματα συνοδεύονται από τιμές και χειροκροτήματα. Και επειδή η υπερηφάνεια είναι βασικός κίνδυνος της ζωής μας, ο ίδιος ο Χριστός σπεύδει να μας προφυλάξει από την εσωτερική αυτή διαστροφή, η οποία εν τέλει είναι όχι απλά επιζήμια για μας τους ίδιους, αλλά καταστρέφει και το μέλλον, αφού μας αποκόπτει από την πορεία του ουρανού και μας προσγειώνει στο χώμα, έχοντας χάσει πολύτιμο χρόνο.

Η φυσική ανθρώπινη εξέλιξη για κάθε άνθρωπο που γεννιέται πάνω στη γη είναι να γνωρίσει και να αναγνωρίσει τον ρόλο του δημιουργού πατέρα, χωρίς όμως να μένει μόνον σε αυτήν την αρετή. Διότι στα σχολείο μαθαίνουμε την μαθητεία και τελικά μπορούμε να γίνουμε και μεις δάσκαλοι και όσοι διαθέτουμε την διάθεση, να γίνουμε και καθηγητές άλλων δασκάλων.

Δεν γεννιέται ο άνθρωπος για να πεθάνει, αλλά γεννιέται για να ζήσει αιώνια αναζητώντας τον ουράνιο πατέρα που κατέχει τα κλειδιά της αιώνιας και όχι μόνον της επίγειας ζωής μας.