Η προσαρμογή μας στους σύγχρονους κάθε μέρα καιρούς και δρόμους είναι απαραίτητη και αναγκαία προϋπόθεση, εάν, βεβαίως, θελήσουμε να ζούμε το “σήμερα” και όχι ένα φανταστικό παρελθόν, ή ένα αυτοσχέδιο αλλά ανύπαρκτο μέλλον. Αυτό μάς υποχρεώνει, από τη μια να προσέχουμε τον εαυτό μας ως την πρώτη βασική υποχρέωση, και από την άλλη, να αναγνωρίζουμε την αλήθεια των πραγμάτων και όχι μόνο την εικόνα την εξωτερική.
Αυτοί οι δύο παράγοντες συνιστούν τις βασικές αρχές, πάνω στις οποίες οικοδομείται το οικοδόμημα της προσωπικής μας καθημερινότητας, και από το οποίο εμείς προσδοκούμε ότι θα προκύψει ένα καλό “σήμερα” και ένα καλύτερο μέλλον. Δηλαδή, το “γνώθι σ’ αυτόν” και η επίγνωση της αλήθειας των πραγμάτων που βρίσκονται γύρω μας και μάς απασχολούν κάθε στιγμή είναι οι δύο περιοχές του προσωπικού μας κόσμου τις οποίες πρέπει να κατακτήσουμε και να αξιοποιήσουμε για ένα καλύτερο μέλλον, εγγύς και απώτερο.
Και βέβαια, αυτό δεν μπορεί να γίνει από την μια στιγμή στην άλλη, ακόμη και ως ουράνια αποκάλυψη, διότι η στιγμιαία εικόνα δεν αντανακλά και την δική μας επίγνωση, πολύ περισσότερο δεν αποφέρει τα φανταστικά αποτελέσματα, εάν δεν προηγηθεί η προσωπική εμπλοκή και εμπειρία, απο τις οποίες θα προκύψει η σοφία και η κατανόηση της αλήθειας, προκειμένου να “λύσουμε τους κάβους” των εσωτερικών μας δεσμών και να μετακινηθούμε στο επόμενο στάδιο της προσωπικής μας ζωής.
Διότι, όσο παραμένουμε δεσμευμένοι σε μια εικόνα είναι προφανές ότι τίποτα νέο δεν μπορεί να μάς ανανεώσει. Αντίθετα, εάν η επίγνωση της αλήθειας μας ελευθερώσει, τότε υπάρχουν καλές προοπτικές να κατακτήσουμε τον επόμενο στόχο της προσωπικής μας ζωής, στόχο που δεν περιορίζεται στο στιγμιαίο ή το εφήμερο, αλλά έχει δυνατότητες επέκτασης προς την διαχρονικότητα και την αιωνιότητα.
Διότι, εάν επιχειρούμε μόνο με βάση τις φυσικές προσωπικές μας δυνάμεις, τότε είναι φυσικό να κατακτούμε πράγματα με περιορισμένο ορίζοντα, ορίζοντα που εκτείνεται ως το ορατό ή το πιθανό μέλλον μας. Εάν, όμως, μαζί με τις δικές μας φυσικές δυνάμεις θέσουμε σε ενέργεια και τις δυνάμεις του δημιουργού που είναι και αυτές διαθέσιμες για κάθε ενδιαφερόμενο, τότε το αποτέλεσμα των επιλογών και των πράξεών μας θα έχει ορίζοντα πέραν του ατομικού μας οράματος και δυνατότητας κατανόησης των πραγμάτων που βρίσκονται γύρω ή απέναντί μας.
Και αυτό είναι το κύριο συστατικό της διδασκαλίας του Χριστού: χωρίς να υποτιμούμε τις προσωπικές μας δυνάμεις, να θέσουμε σε λειτουργία την πίστη στις δυνάμεις του δημιουργού, δυνάμεις που θα βελτιώσουν και την καθημερινότητά μας, αλλά θα ανοίξουν και νέους ορίζοντες προς το διαχρονικό και το αιώνιο.