Ο άρχοντας που διαχειρίζεται εξουσία, που έχει την δύναμη να εξουσιάζει τον εαυτό του και όχι μόνον, δεν μπορεί να είναι ευκολόπιστος, δεν μπορεί να πιστεύει σε ότι οι άλλοι του σερβίρουν.

Ο ίδιος πρέπει να έχει υπεύθυνη άποψη και ευθύνη για την άποψή του. Η πίστη του πρέπει να είναι βαθιά ριζωμένη και όχι εποχιακή, όχι συγκυριακή. Στις προκλήσεις της ημέρας πρέπει να διαθέτει αντοχή και να έχει αποτελεσματικότητα, διότι σε διαφορετική περίπτωση η απώλεια της εξουσίας του είναι προφανής.

Ο άρχοντας δεν βιάζεται, ο άρχοντας δεν είναι μικροπρεπής, δεν προτρέχει η γλώσσα της διανοίας του, αλλά προηγείται η περίσκεψη και μετά η απόφαση και ο λόγος. Ο άρχοντας στηρίζει τις απόψεις στη γνώση του και στην προσωπική του εμπειρία. Οι άλλοι θα τον αμφισβητούν, θα προσπαθούν να τον μετακινήσουν από τις θέσεις της αλήθειας την οποία αυτός γνωρίζει, αλλά ο ίδιος θα μένει σταθερός και οι ριπές του καταστροφικού ανέμου θα τον λυγίζουν χωρίς αποτέλεσμα.

Όταν η βάση του οικοδομήματος είναι σταθερή, όταν οι ρίζες του δένδρου δεν είναι επιφανειακές αλλά έχουν φτάσει στο αναγκαίο βάθος και έχουν βρει την πηγή του αναγκαίου υπόγειου νερού, τότε οι πιθανότητες καταστροφής είναι λίγες και εφόσον ο ζωντανός θεός είναι παρών θα έχει προβλέψει, ώστε μαζί με την περιπέτεια να έρχεται και το θετικό αποτέλεσμα στην πίστη για ένα καλύτερο αύριο και ένα αιώνιο παρόν.