Η αξία και η σημασία της ενέργειας για την ατομική μας δύναμη δεν χρειάζεται αναλύσεις, διότι όλοι, όσο ζούμε πάνω στη γη, χρειαζόμαστε ενέργεια και δύναμη για οτιδήποτε κάνουμε στην καθημερινή μας πρακτική. Από τα απλούστερα έως τα πιο σύνθετα και απαιτητικά, όλα έχουν ανάγκη από δύναμη, σωματική και πνευματική, δηλαδή δύναμη στο σώμα αλλά και στον εσωτερικό μας κόσμο, δηλαδή στις σκέψεις και τα αισθήματα, από τα οποία θα εξαρτηθούν και οι ατομικές μας ενέργειες.
Και μπορεί εμείς να μην καταλαβαίνουμε την δαπάνη των δυνάμεων που χρησιμοποιούμε για τις καθημερινές μας ανάγκες, ωστόσο, αυτό δεν αλλάζει την αλήθεια, δηλαδή, ότι απαιτείται δύναμη για κάθε πράξη, ορατή και μη ορατή, αντιληπτή από τους άλλους ή εσωτερική, στην σκέψη, στις εκτιμήσεις, τις επιλογές και τις αποφάσεις, με κατεύθυνση μια τελική πράξη, την οποία θα δουν και οι άλλοι στην συνέχεια της εξέλιξης των πραγμάτων.
Και εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα. Όσα δεν βλέπουμε αλλά ενεργούνται μέσα μας ως σκέψεις, συναισθήματα και αντιλήψεις, από εκείνα θα προέλθει και η πράξη που θα γίνει στην συνέχεια αντιληπτή και από τους γύρω και όχι το αντίστροφο. Διότι, όλες οι πράξεις μας – κατά κανόνα – συλλαμβάνονται και κυοφορούνται μέσα μας, και στην συνέχεια θα γίνουν ορατές από τους γύρω. Και όλοι καταλαβαίνουμε ότι κάθε πράξη έχει τις ρίζες της μέσα στον άνθρωπο που την έφερε σε υλοποίηση, και αυτό αντικατοπτρίζει την αλήθεια, ότι, δηλαδή, όλα “διενεργούνται” μέσα μας και όχι σε κοινή θέα από τους γύρω μας.
Άρα, εάν θέλουμε να διορθώσουμε τους εαυτούς μας για να μην επαναλαμβάνουμε ό,τι δεν μας αρέσει, δεν θα πρέπει να περιοριστούμε στην μετάνοια των κακώς πεπραγμένων, αλλά θα πρέπει να αναζητήσουμε την πηγή των πράξεων στον εσωτερικό μας κόσμο, εκεί που σκεφτήκαμε το ψεύδος και την απάτη, εκεί που δεν σταθμίσαμε σωστά την αλήθεια των πραγμάτων, με αποτέλεσμα να προβούμε σε πράξεις ή να αποφύγουμε πράξεις που θα έπρεπε να είχαμε σκεφτεί καλύτερα και ωριμότερα, προκειμένου να αποφύγουμε τις αρνητικές συνέπειες στην καθημερινότητά μας.
Και, όπως εξήγησε ο Χριστός, “έσωθεν”, δηλαδή από τις σκέψεις και τα ατομικά σας συναισθήματα, “προέρχονται όλα τα κακά που θα θέλατε να αποφύγετε, αλλά δεν ξέρατε και δεν μπορούσατε λόγω άγνοιας και παθολογικής αδυναμίας, την οποία δεν είχατε αντιληφθεί στην προσωπική σας καθημερινότητα από τα μικρά λάθη, που οδήγησαν όμως σε μια νοσηρή κατάσταση που παράγει τους αρνητικούς καρπούς για τους οποίους τώρα μετανιώνετε”. Η μετάνοια είναι καλή και απαραίτητη – ουδείς αναμάρτητος – αλλά η πρόβλεψη και η προετοιμασία για τα δύσκολα, ξεκινά από τα απλά τα καθημερινά. Από αυτά θα πάρετε το μήνυμα, ότι κάτι δεν πάει καλά, όχι γιατί δεν μετάνιωσα για κάτι που έκανα, αλλά γιατί δεν προέβλεψα τις δυσάρεστες συνέπειες που φυσικά θα προέκυπταν από την λάθος διαχείριση των καθημερινών μου πραγμάτων.