Καθημερινά όλοι χρησιμοποιούμε το νερό για τις ανάγκες μας. Είναι προφανές ότι το νερό που χρησιμοποιούμε δεν βγαίνει μέσα από τον τοίχο, αλλά μεταφέρεται από κάπου αλλού, συνήθως από πολύ μακριά.

Δεν πηγάζει δηλαδή το νερό από τον τοίχο πάνω στον οποίο είναι στερεωμένη η βρύση, αλλά ένας αγωγός μεταφέρει το νερό από μια πηγή σε μια δεξαμενή και από εκεί στην βρύση μας. Με λίγα λόγια, τίποτα δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται, αλλά πίσω από αυτήν την φαινομενική απλότητα κρύβεται μια σοφία και ένας ολόκληρος λειτουργικός και δαπανηρός μηχανισμός, οποίος φέρνει σε πέρας την εργασία για την κάλυψη της ανάγκη μας.

Αυτόν τον μηχανισμό προσπάθησε ο Χριστός να μας εξηγήσει όταν κάποιος ενδιαφέρεται, όχι μόνον για το νερό της βρύσης που καλύπτει τις ανάγκες μας, αλλά και για το ζωντανό νερό που διατηρεί τον εσωτερικό μας ψυχικό οργανισμό σε πλήρη λειτουργία και αποδοτικότητα.

Η μεταφορά του ζωντανού νερού της πίστης, όπως και στο φυσικό νερό, είναι μια εργασία πολύπλοκη, είναι ένα έργο που καθένας πρέπει να μάθει όχι μόνον να χρησιμοποιεί, αλλά και να επισκευάζει και να καθαρίζει τους αγωγούς, ώστε η δεξαμενή του και η βρύση του να παρέχουν με αφθονία καθαρό νερό για τις προσωπικές του ανάγκες. Δανεισμός νερού από άλλον, μπορεί προσωρινά να ανακουφίζει, αλλά μακροπρόθεσμα οδηγεί σε στειρότητα και αργότερα σε αργό θάνατο.

Πηγή, δεξαμενή, αγωγοί μεταφοράς ζωντανού νερού για ατομική χρήση, είναι προσωπικά δεδομένα. Δεν δανείζονται και δεν μεταβιβάζονται.