Η έννοια της ελευθερίας εμπεριέχει άπειρες διαστάσεις και περιεχόμενο. Από την ελευθερία κινήσεων έως τις ελεύθερες σκέψεις που μπορούμε να κάνουμε, όλα εμπεριέχονται στον όρο ελευθερία.
Και είναι προφανές ότι αυτός ο πλούτος της απεριόριστων διαστάσεων προσφέρει στον άνθρωπο την ευκαιρία να κινηθεί όπως αυτός επιθυμεί. Και βέβαια, αυτή η δυνατότητα που μας επιτρέπει η ελευθερία είναι δίκοπο μαχαίρι, γιατί μπορεί να χρησιμοποιηθεί με όποιο τρόπο θέλει ο καθένας μας.
Από την αγάπη ως το έγκλημα, από τον ουρανό ως τα βάθη της γης, από το σκοτάδι στο φως και αντίθετα, όλα είναι μέσα στις δυνατότητες που προσφέρει στον καθένα μας το υπέρτατο αυτό αγαθό της ελευθερίας. Και, φυσικά, αυτό δεν είναι φιλοσοφικό και θεωρητικό μόνο, αλλά είναι πάγια βάση και ατμόσφαιρα περιβάλλοντος μέσα στην οποία καθένας μας διαγωνίζεται καθημερινά για τα προσωπικά του ενδιαφέροντα.
Διότι τα ενδιαφέροντα μπορεί να είναι διαφορετικά από άτομο σε άτομο, ωστόσο, όλοι κινούμαστε μέσα στον χώρο και τον χρόνο, ακριβώς, γιατί υπάρχει δεδομένη η δυνατότητα που μας παραχωρεί για τον σκοπό αυτό η ελευθερία. Καθένας μας μπορεί να σκέφτεται ή να σχεδιάζει τις δικές του καθημερινές κινήσεις, ωστόσο αυτό συμβαίνει γιατί προϋπάρχει η δυνατότητα της ελευθερίας.
Αυτό σημαίνει ότι καθένας είναι υπεύθυνος για τις σκέψεις και τις πράξεις του και είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για τα αποτελέσματα που θα προκύψουν. Άρα, το θέμα της ελευθερίας δεν είναι μόνο εθνικής φύσεως, αλλά, πρωτίστως, είναι ατομικής φύσεως και ευθύνης, πράγμα που δηλώνει ότι καθένας οργανώνει την προσωπική του ζωή με ατομική ευθύνη στα πλαίσια της δικής του ελευθερίας.
Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός διδάσκοντας τους ακροατές και μαθητές του, δεν αρκέστηκε μόνο στην περιγραφή της ελευθερίας με φιλοσοφικούς όρους, αλλά παρέπεμψε στην προσωπική μας σκέψη και στις προσωπικές μας αποφάσεις, ακριβώς, γιατί αυτό είναι το ελεγχόμενο κριτήριο και με βάση αυτό, δηλαδή τη δυνατότητα επιλογών που καθένας διαθέτει, κρίνεται από τις συνέπειες των προσωπικών του επιλογών. Και επειδή οι σκέψεις και οι αποφάσεις είναι πάντοτε προσωπική υπόθεση, ο Χριστός εξήγησε με πρακτικό τρόπο ότι οι συνέπειες των προσωπικών μας αποφάσεων βαρύνουν κατά κύριο λόγο εμάς και όσους εξαρτώνται θεσμικά από εμάς.
Οι αοριστολογίες είναι για αργόσχολες συζητήσεις, αλλά εκείνο που έχει τις συνέπειες είναι οι αποφάσεις και οι προσωπικές μας πράξεις μέσα στην καθημερινότητα.