Η οργάνωση της ζωής από τον δημιουργό προβλέπει όλοι ανεξαιρέτως να περνάμε από τα στάδια της γέννησης, της βρεφικής ηλικίας, της νεότητας, της ώριμης και παραγωγικής περιόδου, και τέλος, της τρίτης ηλικίας και στον θάνατο, ή την ανάλυση όπως την περιγράφει η Καινή Διαθήκη.
Κανείς δεν εξαιρείται από αυτά τα στάδια, και κάθε επόμενο στάδιο είναι εξαρτημένο από το προηγούμενο για όλες τις περιπτώσεις όλων των ανθρώπων που έζησαν ή ζουν ή θα ζήσουν στο μέλλον. Μέχρι σήμερα αυτός ο κανόνας είναι απαράβατος, και αυτό σημαίνει ότι για να κατανοήσουμε την ζωή, δηλαδή τον εαυτό μας και το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα βιώσουμε την ζωή μας, καθένας καλείται να εξερευνήσει με τον προσωπικό του τρόπο και τα προσωπικά του εφόδια, τόσο τον ίδιο του τον εαυτό, όσο και το φυσικό και κοινωνικό του περιβάλλον.
Διότι μπορεί για παράδειγμα το περιβάλλον σε ένα χωριό να είναι διαφορετικό από το περιβάλλον μιας μεγαλούπολης, ωστόσο, όλοι περνάμε από τα στάδια της κατάρτισης και απόκτησης εφοδίων και εμπειριών, ώστε να μπορούμε να επιβιώνουμε στο περιβάλλον που μας έλαχε και όχι σε κάποιο φανταστικό περιβάλλον, που μπορεί να υπάρχει κάπου, αλλά δεν είναι το δικό μου περιβάλλον, μέσα στο οποίο εγώ θα ζήσω και όχι κάποιος τρίτος.
Αυτή η αλήθεια και η φυσική πραγματικότητα, ενώ είναι κατανοητή δεν μας απασχολεί, κυρίως γιατί έχουμε συνηθίσει να ακολουθούμε τους άλλους, χωρίς προσωπικούς προβληματισμούς, με αποτέλεσμα η ζωή μας να μην βελτιώνεται αλλά να μιμούμαστε τους άλλους, κάτι που θα είχε διαφορετικά αποτελέσματα εάν καθένας μας αναζητούσε όχι μόνο να μάθει τον τόπο και τους σύγχρονους τρόπους ζωής, αλλά και να βελτιώσει τους υφιστάμενους όρους με καλύτερους για τον ίδιο και το κοινωνικό του περιβάλλον.
Η συνήθεια δηλαδή που έχουμε όλοι να ακολουθούμε την πορεία των άλλων, δεν είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης των καθημερινών μας προβλημάτων, διότι έτσι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα. Αντίθετα, εάν όλοι προσπαθούσαμε να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και τις δυνατότητες που έχουμε ή να αποκτήσουμε, τότε η βελτίωση της ζωής μας θα ήταν ορατή και το μέλλον ακόμη πιο ελπιδοφόρο.
Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός επεσήμανε ότι μην ακολουθείτε μόνο τους άλλους, αλλά εξετάζετε τους εαυτούς σας, ώστε να ανακαλύπτετε τον προσωπικό σας δρόμο, διότι η μίμηση και τα παιχνίδια είναι καλά, αλλά η ενήλικη ζωή έχει απαιτήσεις από τον καθένα που συμμετέχει στην συγκεκριμένη καθημερινότητα. Εάν εσύ βελτιώσεις την δική σου ζωή, μαζί με σένα θα ωφεληθούν και άλλοι, γιατί αυτός είναι ο φυσικός νόμος της κοινωνίας.