Η μεταφορά των ιδεών σε πράξη και έργα απαιτεί όραμα, σχέδιο, υλικά και δύναμη, αναλογα με το εύρος των ιδεών που θέλουμε να κάνουμε πράξη, δηλαδή να τις μεταφέρουμε από την θεωρία στην πραγματική πρακτική ζωή. Και εδώ βρίσκονται τα λάθη, δηλαδή στους πρακτικούς υπολογισμούς μας. Διότι, πολλές φορές οι ιδέες μας είναι καλές και ωφέλιμες, αλλά μας λείπουν τα υπόλοιπα, δηλαδή ο καλός σχεδιασμός, τα υλικά και η δύναμη για να φτάσει η πορεία στο θετικό της αποτέλεσμα.
Διότι, διαφέρει κατά το περιεχόμενο ο στόχος από τον σκοπό, αφού ο στόχος μπορεί να είναι ένα καθορισμένο σημείο χώρου ή χρόνου, ενώ ο σκοπός περιλαμβάνει και πολλά άλλα στάδια, που μπορεί να μεσολαβούν μέχρι να φτάσει κάποιος στον στόχο. Και αυτό σημαίνει ότι, ενώ ο στόχος μπορεί να παραμένει ως σημείο άφιξης, η διαδρομή δεν είναι καθόλου αμελητέα, διότι τα λάθη της διαδρομής καθορίζουν πολλές φορές και την επιτυχία στον στόχο. Εάν, δηλαδή, κάποιος βάλει ως στόχο να πάει με το αυτοκίνητο από το σπίτι του στην Καβάλα, δεν πρέπει να αρκεστεί μόνο στον καθορισμό του στόχου, την Καβάλα, αλλά θα πρέπει να κάνει και την ετοιμασία για το ταξίδι, θα πρέπει να ξεκινήσει, και, κυρίως θα πρέπει κάθε στιγμή να προσέχει στο ταξίδι του, διότι μπορεί ένα λάθος δικό του ή λάθος των άλλων, να αποκόψει το άτομο από τον στόχο του και να μην φτάσει ποτέ.
Διότι, ο στόχος είναι πολύτιμος και χωρίς αυτόν δεν ξεκινά κανείς για να κατακτήσει οτιδήποτε, όμως ο σκοπός [από το ρήμα σκοπέω, παρατηρώ γύρω μου, φροντίζω, μεριμνώ – εξ ου και η σκοπιά στα στρατόπεδα] παραμένει ενεργός σε κάθε στιγμή, από την αφετηρία μέχρι την άφιξη, διότι μπορεί να συμβεί οτιδήποτε και να χαθούν όλα.
Στην παραβολή των 10 παρθένων ο στόχος ήταν να φτάσουν στην οικία του γάμου, όμως για τις μισές από αυτές ο στόχος δεν κατακτήθηκε, όχι γιατί άλλαξε ο στόχος, αλλά δεν είχαν βάλλει το μυαλό τους να επεξεργαστεί όλα τα πιθανά σενάρια, για να φτάσουν με ασφάλεια μέχρι τον τελικό στόχο. Η αναμονή έξω από το σπίτι του γάμου δεν ήταν ο στόχος, Αλλά αυτός ο ενδιάμεσος απρόβλεπτος σταθμός καθόρισε τελικά και το αποτέλεσμα, και οι φρόνιμες πέτυχαν, ενώ όσες απρόσεκτα είχαν αρκεστεί μόνο στην χαρά του γάμου, έμειναν τελικά έξω και δεν έφτασαν ποτέ στον στόχο τους.
Άρα ο στόχος είναι πολύτιμος, αλλά ο σκοπός περιλαμβάνει και όλα τα ενδιάμεσα στάδια φροντίδας, προκειμένου να πετύχουμε τον τελικό στόχο.
Ωστόσο αυτό δεν είναι τελεσίδικο. Διότι, δεν δίνεται στο άτομο μία μόνο ευκαιρία στη ζωή του, αλλά οι ευκαιρίες είναι καθημερινές, όχι για να κατακτήσουμε τον τελικό στόχο με παράνομα μέσα, αλλά για να δουλέψουμε πάνω στο σχέδιο που υπάρχει πίσω από τον στόχο. Χωρίς την ατομική επεξεργασία αυτού του σχεδίου – όπως κάνουμε για όλες μας τις πράξεις καθημερινά – κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι θα πετύχει τον στόχο του. Οι καθημερινές νίκες προκαθορίζουν και το τελικό αποτέλεσμα της νίκης ή της αποτυχίας.