Η ανεπάρκεια είναι το αντίθετο της επάρκειας και δηλώνει την έλλειψη των αναγκαίων στοιχείων, αγαθών και εφοδίων που είναι απαραίτητα για να πετύχουμε τον σκοπό μας. Και για μεν την πρακτική καθημερινότητα όλοι σχεδιάζουμε με ακρίβεια τις κινήσεις μας, αποφεύγοντας με επιμέλεια την ανεπάρκεια, ακριβώς διότι γνωρίζουμε ότι αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να μην πετύχουμε το στόχο μας. Στον τομέα όμως της ζωντανής και αποτελεσματικής πίστης η έννοια της ανεπάρκειας είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την ζωή ή τον θάνατο. Ενώ δηλαδή σε ένα ταξίδι μας με το αυτοκίνητο μπορεί η ανεπάρκεια καυσίμου να καλυφθεί με κάποιο έμμεσο τρόπο την ώρα της ανάγκης, στην περίπτωση της ζωντανής πίστης ο Μεγάλος Δάσκαλος διευκρίνισε ότι η ανεπάρκεια οδηγεί σε θάνατο. Μπορεί να θεωρώ ότι η καλή μου πρόθεση και αγάπη για την ζωή είναι επαρκεί στοιχεία για την ασφαλή πορεία μου προς την ζωή, ωστόσο ο ίδιος ο Δάσκαλος δεν άφησε κανένα περιθώριο άλλης ερμηνείας. Κάθε ένας που δεν διαθέτει σε επάρκεια τα αναγκαία εφόδια, όπως στην παραβολή των δέκα παρθένων, δεν πετυχαίνει το στόχο ανεξάρτητα από την γνησιότητα της αγάπης του προς τον θεό και την επιμονή του να κτυπά εκ των υστέρων την κλειστή θύρα.
