Η προδιάθεση που έχουμε όλοι από την γέννησή μας, και κατόπιν η ελεγχόμενη διάθεση να πετύχουμε στην καθημερινή μας ζωή, είναι το κίνητρο για την μετακίνησή μας από το σήμερα στο αύριο, από το κακό προς το καλύτερο, από το παρόν στο μέλλον. Αυτό ακριβώς το στοιχείο που έχει τοποθετηθεί από τον δημιουργό μέσα στο εσωτερικό των κυττάρων και κατ’ επέκταση σε όλα τα στοιχεία και όργανα του σώματός μας είναι ένα πεδίο έρευνας για τον καθένα που ενδιαφέρεται να καταλάβει και να ζήσει την ζωή όπως ο ίδιος θα την ήθελε κάτω από τις πραγματικές συνθήκες μέσα στις οποίες έχει βρεθεί και τοποθετηθεί τοπικά και χρονικά.
Παρεκκλίσεις από αυτή την παραδοχή της αλήθειας της ζωής, δηλαδή την παρουσία μέσα στον εσωτερικό μας οργανισμό της διάθεσης-θέλησης για κάτι καλύτερο στον ατομικό μας κλάδο, έχει τεράστια σημασία για την κατανόηση του εαυτού μας, αλλά και την ορθή κατανόηση του περιβάλλοντος, κοινωνικού και φυσικού. Και είναι προφανές ότι, λάθος εκτιμήσεις αυτών των παραγόντων, δηλαδή της ατομικής μας θέλησης και των πραγματικών δεδομένων του ίδιου μας του εαυτού, θα επιφέρει και λάθος αποτελέσματα στο προσκήνιο της ατομικής μας καθημερινότητας. Διότι, η θέληση και οι διαθέσιμες ήδη ικανότητες-στοιχεία ή όσα από αυτά προλάβουμε να αποκτήσουμε στον σύντομο βίο μας, είναι οι ενεργές προεκτάσεις της ατομικής μας ζωής στο μέλλον, το εγγύς, το απώτερο ή και το αιώνιο, για όσους ενδιαφέρονται για κάτι τέτοιο, και δεν ενδιαφέρονται μόνο να περνάνε καλά σήμερα ή να αφήσουν στους απογόνους μια ανάλογη παρακαταθήκη.
Καθένας μας, δηλαδή, “καταστρώνει” και οργανώνει ένα ατομικό σχέδιο ζωής, ίσως χωρίς ποτέ να το συνειδητοποιεί, αλλά αυτό το σχέδιο εξελίσσεται μέσα στην ατομική μας καθημερινότητα και εφαρμόζονται πάνω σε αυτό οι νόμοι του εσωτερικού αλλά και του εξωτερικού και κοινωνικού μας κόσμου. Αυτό το οποίο πρακτικά όλοι εισπράττουμε τελικά, είναι το αποτέλεσμα αυτών των εσωτερικών και αθέατων εξωτερικά διεργασιών και των εξωτερικών μας πράξεων. Και όσο καλύτερα κατανοούμε τις εσωτερικές και αθέατες αυτές διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό του σώματός μας στις σκέψεις και τα συναισθήματα, δηλαδή πριν γίνουν αντιληπτές από τους τρίτους, τόσο λιγότερα λάθη κάνουμε, αποφεύγοντας τις αρνητικές επιλογές που μπορεί να βρίσκονται δίπλα μας, αλλά δεν θα προσφέρουν σε μένα, το ένα άτομο, την προσδοκώμενη ωφέλεια και τον αναμενόμενο καρπό.
Εάν παρακάμψω αυτή την εσωτερική διαδικασία ελέγχου και ενεργήσω “απερίσκεπτα”, η διδασκαλία του Χριστού διδάσκει, ότι τότε οι συνέπειες δεν επιδέχονται αλλαγές και η πραγματικότητα δεν θα ευνοεί την ανάπτυξη, όπως καθένας θα ήθελε στην ατομική του ζωή. Αντίθετα, η ώριμη σκέψη και η εμπειρία από τις δοκιμές που έχουμε ήδη κάνει, ίσως είναι η καλύτερη επιλογή στην δική μας καθημερινότητα.