Το κίνητρο που υπάρχει μέσα μας για να κατακτήσουμε κάτι που δεν έχουμε ήδη, αποτελεί ένα σπουδαίο εφόδιο του οργανισμού μας, σωματικού και ψυχικού. Αυτό το εφόδιο μάς οδηγεί σε περιπέτειες αναζήτησης και κατάκτησης ενός ή πολλών πραγμάτων, που δεν τα διαθέτουμε, αλλά θέλουμε να τα αποκτήσουμε. Και αυτή η θέληση ακονίζει την συνείδησή μας, ενεργοποιεί τον εσωτερικό μας κόσμο και το σύνολο των δυνάμεων του σώματος και της ψυχής, και μας οδηγεί σε νέες κατακτήσεις, ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του καθενός μας.
Επομένως, η θέληση για πρόοδο και αναγνώριση, δηλαδή η αναβάθμιση της ανωνυμίας σε επωνυμία, είναι η βάση, η οποία θα οδηγήσει στην ενεργοποίηση του κινήτρου για τις νέες κατακτήσεις ενός ατόμου ή μιας κοινωνίας. Το πώς ή το πότε και σε ποιά ένταση θα χρησιμοποιηθούν όλα αυτά, είναι αποκλειστικά προσωπικό θέμα κάθε ενδιαφερόμενου. Διότι, διαφέρει από άτομο σε άτομο η ένταση και τα ατομικά εφόδια για μια κατάκτηση. Άρα, και ο τρόπος θα είναι διαφορετικός, όπως και τα αποτελέσματα του κόπου.
Δεν είμαστε, δηλαδή, ρομπότ – μηχανές, αλλά σε κάθε θέλησή μας ενεργοποιείται ο ατομικός εσωτερικός μηχανισμός, ο οποίος και θα διαπράξει την υλοποίηση όσων απαιτούνται στην συγκεκριμένη αποστολή μας. Διότι, αφού το κίνητρο είναι καλό, δηλαδή η αναβάθμιση του ονόματος από ανώνυμο σε επώνυμο, τότε και στην θέληση αυτή θα υποταχτούν και όλες οι διαθέσιμες δυνάμεις, οι οποίες θα διατεθούν στην εκτέλεση του σκοπού για τον οποίο ξεκινήσαμε.
Βασικός τροφοδότης δυνάμεως και ενέργειας για την έμπνευση-θέληση, αλλά και κατά την διάρκεια μιας νέας κατάκτησης είναι το εφόδιο της πίστης που όλοι διαθέτουμε, άσχετα από τον βαθμό καλλιέργειας ή το αντικείμενο της πίστης. Σε κάθε περίπτωση, το εφόδιο είναι εδώ, μέσα μας, και εναπόκειται στο κάθε άτομο να αρχίσει την καλλιέργειά του, ώστε να μάθει μέσα από την ατομική του εμπειρία τους τρόπους, με τους οποίους θα αυξάνει την δύναμή του και θα αποφεύγει λάθη, που μπορεί να μειώσουν τις υφιστάμενες δυνάμεις του. Εάν η καλλιέργεια αποδίδει καρπούς και η θέλησή μας είναι θετική για το καλό, τότε η εμπειρία μετατρέπεται σε συνήθεια, και ο δρόμος της επιτυχίας είναι βατός, αποφέροντας σύντομα τα αποτελέσματα τού σκοπού, για τον οποίο ξεκινήσαμε. Η αδράνεια στην καλλιέργεια της πίστης, έχει πάντα αρνητικά αποτελέσματα και δύσκολα φτάνουμε στον σκοπό για τον οποίο ξεκινήσαμε.
Στην διδασκαλία του Χριστού αυτή η παράμετρος της καλλιέργειας της πίστης καταλαμβάνει το κεντρικό κομμάτι στον εσωτερικό λειτουργικό κόσμο κάθε ατόμου. Η θέληση είναι δώρο θεού. Η καλλιέργεια είναι ατομική υπόθεση, και καθένας καλείται να εφαρμόσει την διδασκαλία αυτή, ωστε να μετατρέπει το όνομά του σε επώνυμο, κατακτώντας με σωστή σειρά νέες επιτυχίες, χωρίς απώλειες των υφισταμένων.