Ο χαρακτήρας της ασιατικής σκέψης διαφέρει σε ουσιαστικά σημεία από την σκέψη της Ευρώπης. Εκεί καλλιεργείται η επιβολή, εδώ καλλιεργείται η επιλογή. Εκεί καλλιεργείται η υποταγή, εδώ καλλιεργείται η προσωπική ελεύθερη θέληση. Στην μια περίπτωση αυξάνεται η κεντρική κοσμική εξουσία, στην άλλη αυξάνεται το εσωτερικό βάρος κάθε μονάδας που βιώνει την δύναμη της προσωπικής επιλογής.
Η αξία του ατόμου παίρνει άλλη διάσταση στην σκέψη της Ασίας και άλλη στην σκέψη της Ευρώπης. Στην μια περίπτωση υπάρχει σταυρός και βασανιστήρια γιατί δεν συμφωνούμε με τις σκέψεις και τις επιλογές του, στην άλλη υπάρχει επιστροφή και αποκατάσταση στο κομμένο αυτί ενός άχρηστου δούλου, δούλου που δεν παύει να έχει την αξία ως άνθρωπος, ως δημιούργημα με υπέρτατο προορισμό κατά τον δημιουργό του.
Ο Χριστός δεν ήλθε για να κόβει αυτιά και να οδηγεί τους αντιφρονούντες στην φυλακή και στον θάνατο, αλλά ήλθε για να θέσει προ των οφθαλμών μας τις επιλογές, την δυνατότητα των πολλαπλών επιλογών.
Η καθαρή ματιά του Χριστού, τότε και σήμερα, δεν θολώνει τα δεδομένα, αλλά αποκρυσταλλώνει τις αξίες και τροφοδοτεί με δύναμη την δική μας θέληση: και να καταλάβουμε τις διαφορές και να επιλέξουμε το καλύτερο για μας. Το καλύτερο, όχι μόνον για τα φαγητά και τα ενδύματα, το καλύτερο όχι μόνον για να ικανοποιήσουμε τις καθημερινές μας ανάγκες, αλλά το καλύτερο και για το σήμερα και για το αύριο.
Η προοπτική της ζωής είναι το μεγάλο δώρο Χριστού στον άνθρωπο τα τελευταία δυο χιλιάδες χρόνια. Δεν ήλθε για να διδάξει αγάπη, αλλά ήλθε για να θέσει τις επιλογές της πρακτικής αγάπης στον δικό μας προσωπικό ορίζοντα στην καθημερινότητα. Ήλθε για να δώσει την δυνατότητα να κατανοήσουμε τις αξίες της ζωής, και για το σήμερα και για το αύριο. Και για το ατομικό και για το κοινωνικό μέλλον. Ήλθε να ανοίξει τον δρόμο, όχι ένας, αλλά καθένας που επιλέγει την ζωή να έχει και την δυνατότητα να το βιώσει σήμερα με την προοπτική της αιωνιότητας.
