Η προσήλωσή μας στην διατύπωση που χρησιμοποιεί η Βίβλος για την δημιουργία του σύμπαντος είναι πολύτιμη.

Διότι από την μια μπορούμε να εμβαθύνουμε στις πληροφορίες που μας δίνει – άρα να έχουμε καλύτερη εικόνα των μακρινών εκείνων γεγονότων, και από την άλλη γιατί μπορούμε να κατανοήσουμε την διαφορά μεταξύ των ερευνών της φυσικής επιστήμης, δηλαδή της έρευνας του φυσικού κόσμου, από την έρευνα των ζητημάτων  της πίστης, τα οποία ενώ έχουν την ίδια αφετηρία προβληματισμού και αναζήτησης, στο τέλος η φυσική καταλήγει στην αξιοποίηση των φυσικών ικανοτήτων μας για την καθημερινότητα μόνον, ενώ η πίστη μας επιτρέπει να βλέπουμε τις φυσικές ανακαλύψεις ως μέρος μιας αποκαλυπτικής διαδικασίας και όχι ως το τέλος του κόσμου και των ανθρωπίνων αναζητήσεων.

Με την πίστη δηλαδή δεν παραβλέπουμε και δεν αρνούμαστε την αξία και σημασία των αποκαλύψεων της επιστήμης για τον φυσικό κόσμο, αλλά αντίθετα, αξιοποιώντας τις δυνατότητες και την μεθοδολογία που χρησιμοποιεί, να ανακαλύψουμε δρόμους που οδηγούν πολύ πέραν του φυσικού ορίζοντα της καθημερινότητάς μας. Με λίγα λόγια η κατανόηση των λόγων της Βίβλου είναι ένα εφόδιο και ένας επιπλέον ανθρώπινος πλούτος που αναφέρεται όχι μόνον στον πλούτο και άνεση της καθημερινότητας, αλλά μας οδηγεί και στην αναζήτηση του ίδιου του δημιουργού ο οποίος και μας δημιούργησε σύμφωνα με το δικό του πρότυπο για να μιμούμαστε την δημιουργικότητα και τα έργα εκείνου του ιδίου.