Στον μακρύ δρόμο για την επιστροφή στον δημιουργό και την κατανόηση της αλήθειας υπάρχουν παγίδες και μεγάλες απαιτήσεις, όπως συμβαίνει σε όλες τις μεγάλες ανθρώπινες αξίες που θα θέλαμε να κατακτήσουμε. Διότι πολλοί είναι οι ενδιαφερόμενοι, είτε για να βαδίσουν την ίδια πορεία, είτε για να εμποδίσουν τους άλλους από την πορεία αυτή.
Άρα, η διάκριση, δηλαδή η εξέταση και κατανόηση των διαφορών και η τελική επιλογή του ορθού από το λάθος, είναι κρίσιμα θέματα, διότι από αυτά εξαρτάται η σωτηρία στην καθημερινότητά μας.
Πολλοί μάγοι και πολλοί διδάσκαλοι θα εμφανιστούν ως σωτήρες, ωστόσο πρέπει να παραμείνει η πεποίθηση ότι ένας είναι ο θεός και ένας τον έχει αποκαλύψει σε μας, άρα αυτός μόνον κατέχει τα κλειδιά της ορθής διδασκαλίας και κανένας άλλος.
Μάλιστα, στην δική μας εποχή όπου όλα απαιτούν την διάκριση και αυτή αποδεικνύεται ως η μητέρα κάθε επιτυχίας, η προσοχή μας στις λεπτομέρειες της διδασκαλίας του Χριστού πρέπει να είναι ο κανόνας, για όσους ενδιαφέρονται, εκτός από την πετυχημένη καθημερινότητα να διατηρήσουν ανοικτή και την θύρα της αιωνιότητας.
Διότι ο Χριστός δεν μίλησε για το μέλλον μόνον, αλλά μίλησε κυρίως για το παρόν κάθε ανθρώπου κάθε φορά, ακριβώς διότι η καθημερινότητα κάθε ανθρώπου επωάζει τις συνέπειες της αιωνιότητας.
Δεν μετέθεσε δηλαδή ο Χριστός τις αξίες για το μέλλον, αλλά τις τοποθέτησε μέσα στην καθημερινότητα και αυτό αποδεικνύεται από τα απλά παραδείγματα της διδασκαλίας του.
Οι παρατηρήσεις του για τα φυτά, τα ζώα και την καθημερινή ανθρώπινη συμπεριφορά δεν ήταν φιλοσοφικού χαρακτήρα, αλλά ήταν πρακτικές εικόνες που βοηθούν καθέναν να παρατηρήσει και να κατανοήσει τις διαφορές μέσα από την διάκριση, ακριβώς διότι ορθές επιλογές σημαίνει και περισσότερες πιθανότητες για επιτυχία. Άγνοια και αδιαφορία δηλώνει ότι οι πιθανότητες για επιτυχία μειώνονται ενώ αυξάνεται ο κίνδυνος για ατύχημα και καταστροφή.
Διάκριση δεν σημαίνει χάσιμο χρόνου, αλλά σημαίνει προσοχή, μελέτη, σύγκριση και επιλογές με ευαισθησία και – πάνω απ΄όλα – προσωπική ευθύνη ζωής και επιλογών.
