Οι ρίζες δεν φαίνονται, αλλά παίζουν τον καθοριστικό ρόλο στην διαδικασία της παραγωγής ενός δένδρου ή φυτού. Εμείς κρίνουμε από το αποτέλεσμα, αλλά αυτό είναι η μισή αλήθεια. Διότι κατά κανόνα το πρόβλημα δεν είναι στα κλαδιά του δένδρου, αλλά στις ρίζες του. Διότι αν αρρωστήσει ένα κλαδί από το δένδρο, το κόβουμε και το θέμα τελειώνει εδώ. Αν όμως το πρόβλημα δεν είναι στο κλαδί αλλά στην ρίζα, τότε το δένδρο είναι καταδικασμένο να ξεραθεί.
Και ενώ αυτό είναι απόλυτα πρακτικό και κατανοητό, όταν ερχόμαστε στις πράξεις μας και στις σκέψεις που προηγούνται των αποφάσεων, τότε δεν κάνουμε ενδελεχή έλεγχο, αλλά παραμένουμε θεατές των συνεπειών, χωρίς αναζητήσεις των αιτίων που προκάλεσαν αυτή την αστοχία ή την αμαρτία. Το αποτέλεσμα είναι η κατηφόρα, η εσωστρέφεια, η αύξηση του μίσους, η ανικανότητα, και, τέλος, η κατάθλιψη της ψυχής και τα συνεπακόλουθα.
Για τον λόγο αυτό ο Χριστός δεν δίστασε – και το πλήρωσε με την ζωή του – να μας υποδείξει ότι το πρόβλημα ξεκινά από τον εσωτερικό μας κόσμο, την συνείδησή μας και την άγνοιά μας, και ό, τι ακολουθεί, είναι παράγωγο των λανθασμένων επιλογών μας και στην συνέχεια των πράξεών μας.
Θέλοντας λοιπόν να προσδιορίσει με ακρίβεια την πηγή του κακού, δεν αρκέστηκε σε κριτική μόνον, αλλά υπέδειξε με κάθε λεπτομέρεια την περιοχή της συνειδήσεώς μας, τον εσωτερικό μας κόσμο, δηλαδή, εκεί όπου κυοφορούνται οι λάθος αντιλήψεις και η άγνοια ή η γνώση των πραγμάτων.
Μάλιστα, για να δώσει το μέγεθος της αξίας της ακριβούς γνώσης που πρέπει να έχουμε για να μπορούμε να διαχειριζόμαστε τις μυριάδες υποθέσεις που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητα και όχι μόνον στα θρησκευτικά μας καθήκοντα, παρομοίασε την ατομική μας – για τον καθένα μας – ευθύνη με την ευθύνη ενός μαθητή, ο οποίος θέλει να ζήσει την σύγχρονη ζωή με τους κανόνες και τις συνθήκες του σήμερα, και όχι με τις ιδεολογίες του παρελθόντος.
Γι’ αυτό και έθεσε ως όρο την “μαθητεία”, δηλαδή την συστηματική γνώση και επίγνωση της αλήθειας των πραγμάτων, ώστε να μην πέφτουμε θύματα της άγνοιας, και τα λάθη μας να μην στοιβάζουν αρνητισμό στην συνείδησή μας, γεγονός που μας απομακρύνει από την θύρα της αλήθειας και μας κρατεί δέσμιους των λαθών μας.