Αφετηρία ονομάζεται το σημείο εκκίνησης για μια διαδρομή. Μικρή ή μεγάλη, δύσκολη ή εύκολη, εκούσια ή ακούσια, για κάθε διαδρομή υπάρχει μόνο μια αφετηρία και από αυτήν ξεκινούν όλα.

Δεν έχουμε όλοι την ίδια αφετηρία. Άλλος ξεκινά ενωρίτερα, άλλος ξεκινά αργότερα, ωστόσο όλοι πορευόμαστε προς την ίδια κατεύθυνση, αν και πολλές φορές με διαφορετικούς στόχους. Σε κάθε περίπτωση ο χρόνος ξεκινά να μετράει από το σημείο της αφετηρίας. Όχι νωρίτερα.

Νωρίτερα μπορεί να υπάρχει προπόνηση, προετοιμασία, αλλά ο χρόνος μετράει όταν κάποιος δηλώνει ότι ξεκίνησε για την πορεία του και από εκείνη τη στιγμή το χρονόμετρο της ζωής του μπαίνει σε μια λειτουργία πολύπλοκη, σε μια λειτουργία διαφορετική από αυτή των αγώνων δρόμου της σύγχρονης ζωής. Και τούτο διότι από εκείνη τη στιγμή γράφεται μια νέα σελίδα, ένα νέο βιβλίο με επιτυχίες και αποτυχίες, μια προσωπική ιστορία που την γνωρίζει μόνον ο αγωνιστής και ο κριτής που θα βγάλει και θα αναδείξει τους νικητές.

Η αξία της αφετηρίας έχει καθοριστική αξία, γιατί από τότε και έπειτα καταγράφεται ο χρόνος και η δραστηριότητα του αγωνιστή. Νωρίτερα δεν γράφεται τίποτα. Και όλοι καταλαβαίνουμε ότι έχει μεγάλη σημασία η δήλωση της αφετηρίας μας. Τα προ της αφετηρίας γυμνάσματα και ασκήσεις είναι μόνον στοιχεία προετοιμασίας και δεν λαμβάνονται υπόψη στην τελική επίδοση. Η προετοιμασία είναι προσωπική υπόθεση.

Ο αγώνας που ξεκινά από την αφετηρία, κρίνεται με βάση κανόνες που ισχύουν για όλους χωρίς προσωποληψία και κληρονομικές προϋποθέσεις. Ο δικός μου αγώνας εγγράφεται στο δικό μου πινάκιο. Και ο τελικός κριτής γνωρίζει και τους κανόνες και τις προσωπικές δυσκολίες κάθε αγωνιστή.