Από την προσωπική εμπειρία του ψαρά Πέτρου μπορούμε να αντλήσουμε στοιχεία για το περιεχόμενο της καθημερινότητας σε ένα μακρύ δρόμο, όπως είναι η δική μας καθημερινή ζωή.
Ο ίδιος ήταν επαγγελματίας ψαράς με τον ανάλογα για την εποχή εκείνη επαγγελματικό εξοπλισμό (επαγγελματικό σκάφος, δίχτυα, κλπ), όταν ξεκίνησε τις προσωπικές του αναζητήσεις. Δεν ήταν δηλαδή ένας άνεργος και αργόσχολος, αλλά ήταν ένας πολυάσχολος νοικοκύρης που είχε μεν τον καθημερινό φόρτο εργασίας, αλλά αναζητούσε και τις απαντήσεις για την ζωή και τον θάνατο από τον ίδιο τον δημιουργό του.
Αυτές οι αναζητήσεις κράτησαν ανοικτές τις κεραίες της ψυχής του μέσα στην σκληρή καθημερινότητα του επαγγελματία ψαρά, και όταν ο αδελφός του Ανδρέας του μίλησε για τον ξεχωριστό δάσκαλο που έτυχε να συναντήσει σε μια μικρή συντροφιά φίλων που αναζητούσαν τον αιώνιο θεό, ο Πέτρος όχι μόνον ανταποκρίθηκε, αλλά έθεσε ως πρώτη προτεραιότητα της καθημερινής ζωής του την κατανόηση της διδασκαλίας του νέου δασκάλου, βέβαιος ότι αυτός ο δάσκαλος δεν ήταν απόφοιτος μιας θεολογικής σχολής της εποχής, αλλά ήταν εμπνεόμενος από το πνεύμα του ίδιου του δημιουργού.
Ο νέος δάσκαλος δεν ήταν επαγγελματίας ιερέας ή αρχιερέας, αλλά ήταν κάθε μέρα μαζί με τους ανθρώπους που είχαν αναζητήσεις ζωντανού θεού και έδινε νόημα και απαντήσεις σε όλες τις ανάγκες αλλά και στους βαθύτερους προβληματισμούς που μπορεί να είχε καθένας από αυτούς.
Αυτή η ιδιαιτερότητα του νέου δασκάλου, ότι δηλαδή δεν ανήκε στο ιερατείο της εποχής αλλά μιλούσε ως λαϊκός καθημερινός άνθρωπος, ήταν ο λόγος που ο Πέτρος αποφάσισε να πληρώσει το κόστος της συμμετοχής του στην μικρή ομάδα των μαθητών του, και από την μια να υποστεί την κοινωνική της εποχής εκείνης περιφρόνηση, και από την άλλη να βιώσει τη νέα διδασκαλία σε όλο της το βάθος, περιγράφοντας με απλά λόγια και σε μας τις δικές του προσωπικές και όχι θεολογικές εμπειρίες της καθημερινότητάς του.
Ο ίδιος πέρασε από πολλά στάδια, εύκολα και δύσκολα, για να καταλήξει σε μια φυσιογνωμία που δεν είχε πλέον σχέση με την εικόνα του ψαρά. Ήταν ένας δρόμος μακρύς. Εκείνο όμως που έκανε την διαφορά ήταν η προοπτική της αιωνιότητας με την οποία αντιμετώπιζε την δική του καθημερινότητα.
