Το παράδειγμα των κινητήρων εσωτερικής καύσης ή των ηλεκτροκινητήρων είναι το καλύτερο για να κατανοήσουμε την διδασκαλία του Χριστού, ως προς την δύναμη του πνεύματος και της αναστάσεως, δύναμη που λαμβάνει χώρα μέσα μας και στην συνέχεια εκδηλώνεται η σχετική δραστηριότητα.
Ο απόστολος Παύλος, γράφοντας στους Εφεσίους, σημειώνει ότι το πνεύμα του θεού είναι αυτό που κραταιώνει, ενδυναμώνει με δύναμη εξουσίας και όχι φυσική δύναμη, τον εσωτερικό μας άνθρωπο. Αυτό έχει ως συνέπεια από την μια την απελευθέρωση που προσφέρει η επίγνωση της αλήθειας των πραγμάτων, και από την άλλη την ανοικοδόμηση μιας νέας ζωής, με άλλους ορίζοντες του παρόντος αλλά και του μέλλοντος.
Η δύναμη που μεταφέρει το πνεύμα μέσα μας, στον εσωτερικό μας άνθρωπο, εκεί όπου γίνονται όλες οι σκέψεις μας και λαμβάνονται όλες οι αποφάσεις μας για την κάθε στιγμή της ζωής μας, δεν είναι η φυσική δύναμη, αυτή που ισχύει στο σώμα μας.
Είναι μια δύναμη που κινείται εκτός των χωρικών και χρονικών περιορισμών που επιβάλλει το σώμα μας.
Είναι η δύναμη που ενισχύει το νου μας, που τροφοδοτεί το νου μας με νέες ιδέες και νέα προγράμματα ζωής, είναι η δύναμη που κατευθύνει την ψυχή μας προς την επιθυμία βαθύτερης επίγνωσης της αλήθειας των πραγμάτων.
Η δύναμη που μεταφέρει το πνεύμα μέσα μας είναι δύναμη ανανεούμενη, είναι δύναμη απελευθέρωσης, είναι δύναμη σωφρονισμού και αγάπης. Είναι η δύναμη που τροφοδοτεί με ζωή το σύνολο της προσωπικότητάς μας, τροφοδοτεί με ζωή την υπαρξιακή μας υπόσταση, είναι η δύναμη που μπορεί να κάνει τα αδύνατα δυνατά, είναι η δύναμη που αναζωογονεί και αναγεννά τα κύτταρα του φυσικού εγκεφάλου μας με νέες ιδέες ζωής.
Για τον λόγο αυτό ο Χριστός δεν υποχώρησε στον σκανδαλισμό των μαθητών του όταν άκουσαν αυτή την διδασκαλία του πνεύματος, αλλά έκρινε ότι έπρεπε να αντέξουν το μάθημα και να υπερβούν το σκάνδαλο, ενόψει της δικής του πορείας προς τον ουρανό.
Το μήνυμα ότι το πνεύμα ζωοποιεί τον καθημερινό άνθρωπο προς την ζωή και την αιωνιότητα, ήταν ένα μάθημα που έχει διαχρονική αξία για όσους δεν αρκούνται στην καλή καθημερινότητα, αλλά αναζητούν τις πηγές της ζωής του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.