Στοιχειώδης ευθύνη για όποιον διαθέτει μια περιουσία είναι να την διατηρήσει όσο το δυνατόν σε μεγαλύτερο μήκος χρόνου. Μια επιπρόσθετη ευθύνη, εάν είναι ενεργός πολίτης, είναι να την αυξήσει ή και να την πολλαπλασιάσει. Αυτό επιβάλλει η κοινή λογική και η θέληση των ανθρώπων για κάτι καλύτερο.
Ωστόσο, αυτό δεν είναι εύκολο πράγμα, και το γνωρίζουν καλά όσοι διαχειρίζονται αξίες, μικρές ή μεγάλες. Διότι ο κίνδυνος να χάσεις κάτι ή και να τα χάσεις όλα είναι πάντα μπροστά στην πόρτα, και όποιος επιδιώκει τέτοιους σκοπούς αύξησης τη υφιστάμενης περιουσίας του, ξέρει ή πρέπει να ξέρει ότι η υπόθεση αυτή έχει κινδύνους. Κινδύνους από λάθη ατομικά, από παρεμβολές μη προβλέψιμες, από κακία των άλλων, και γενικά οι πιθανότητες για επιτυχία στην προσπάθεια του εμπλουτισμού της ατομικής μας περιουσίας περνάει μέσα από τις συμπληγάδες της κοινωνικής πραγματικότητας, και όλα τα ζητήματα και τα ενδεχόμενα παραμένουν ανοιχτά μέχρι το τέλος της υπόθεσης.
Το κυριότερο, βέβαια, στοιχείο που μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα, είναι ο λάθος υπολογισμός των δεδομένων που είναι στην διάθεσή μας. Ενώ, δηλαδή, ξέρουμε ότι υπάρχουν κίνδυνοι, αψηφούμε την πραγματικότητα και την αλήθεια, και φτιάχνουμε ένα ιδεατό κόσμο μέσα μας, ενθουσιασμένοι από την επιτυχία, η οποία ωστόσο δεν έχει ακόμη φανεί. Με αποτέλεσμα, να χάνουμε την χαρά της επιτυχίας, διότι εμείς μεν καλά προβλέψαμε, αλλά, όπως λέει ο λαός, χωρίς τον ξενοδόχο. Και, φυσικά, οι συνέπειες είναι οδυνηρές για το άτομο που εμπλέκεται.
Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός εξήγησε ότι πριν κάνουμε βήματα για να αυξήσουμε τα υπάρχοντά μας, αυτά δηλαδή που ήδη διαθέτουμε, είτε στον φυσικό είτε στον πνευματικό κόσμο, θα πρέπει να έχουμε επιβεβαιώσει – cross check που λένε και οι ξένοι -, προκειμένου να μην πέσουμε θύματα της άγνοιάς μας. Διότι, στον τομέα αυτό του εμπλουτισμού δεν χωράει κανένα ίχνος λύπησης. Αυτός που έκανε λάθη, τα πληρώνει και μάλιστα με αμείλικτο τρόπο. Και ο Χριστός ήταν σαφής. Εξαντλήστε όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες χωρίς βιασύνη – ο ίδιος δίδαξε τους δικούς του ανθρώπους περισσότερο από τρία χρόνια και τους άφησε οδηγία να μην βιαστούν να αυξήσουν την υπάρχουσα πίστη και πνευματική τους περιουσία αλλά να περιμένουν την σαφή οδηγία του Θεού – γιατί εάν κάνετε λάθη, θα τα πληρώσετε χωρίς κανένα οίκτο από τον γύρω κόσμο. Όσο ζούμε πάνω στη γη, τα λάθη πληρώνονται με το τίμημα που έχει καθορίσει ο κόσμος και όχι ο θεός.
Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός εξήγησε ότι είναι καλύτερα να περιμένεις για επιβεβαίωση της ιδέας σου από πολλές πλευρές, προκειμένου να αυξήσεις την περιουσία που ήδη έχεις, παρά να πληρώνεις αργότερα τα σπασμένα, νομίζοντας ότι είχες δίκιο. Η δική μας προσωπική άποψη μπορεί πράγματι να φαίνεται σωστή, αλλά να μην ευσταθεί και στον πραγματικό γύρω μας κόσμο. Και αυτό σημαίνει όχι ότι ο κόσμος πάει λάθος, αλλά ότι εγώ νόμιζα ότι είμαι σωστός και οι άλλοι λάθος. Και αυτό φέρνει τα ατυχήματα και μάλιστα τα μεγάλα και σοβαρά. Ο άνθρωπος της πίστης δεν πασχίζει μόνο για το καλό, αλλά αναζητά και το καλύτερο, προκειμένου να βελτιωθεί η περιουσία και όχι μόνο να διατηρηθεί εκεί που βρίσκεται ήδη σήμερα.