Ένα από τα πιο δυνατά στοιχεία που διαθέτουμε όλοι οι άνθρωποι είναι το στοιχείο της γνωριμίας, δηλαδή η ικανότητα που έχουμε να γνωρίζουμε πράγματα και ανθρώπους, και, μάλιστα, σε υπερθετικό βαθμό. Διότι δεν μας αρκεί η εξωτερική γνωριμία μόνο, αλλά θέλουμε να γνωρίζουμε βαθύτερα τα πράγματα, προκειμένου να φτάσουμε στο σημείο που θα νιώθουμε ικανοποίηση για την γνώση μας αυτή.
Με λίγα λόγια, κανένας δεν πιστεύει ότι μια εικόνα είναι το σύνολο μιας γνωριμίας, δεδομένου ότι όλοι γνωρίζουμε ότι το φαινόμενο δεν εξαντλεί και το περιεχόμενο. Αντίθετα, είναι απολύτως βέβαιο ότι το περιεχόμενο είναι η ουσία της γνωριμίας και όχι μόνο η πρώτη επαφή και η εικόνα που καθένας αποκομίζει την πρώτη στιγμή. Και, φυσικά, όσο πιο σοβαρό είναι το θέμα της γνωριμίας, τόσο και μεγαλύτερη προσπάθεια απαιτείται για να κατανοήσουμε την ουσία και όχι μόνο το εξωτερικό περίβλημα και το φαινόμενο.
Απαιτείται, δηλαδή, προσωπική προσπάθεια, ώστε να προχωρήσουμε από την επιφάνεια στο βάθος, συνδυάζοντας το γνωστό που ήδη έχουμε κατακτήσει και κατανοήσει, με το νέο που ανακαλύπτουμε σήμερα. Και αυτός είναι στοιχειώδης κανόνας για καθένα άνθρωπο που ενδιαφέρεται να γνωρίσει τα μυστικά μιας επιτυχημένης καθημερινότητας και όχι απλά να απολαύσει μόνο τις καλές στιγμές της ζωής του.
Και αυτό το στοιχείο, της αέναης διάθεσης για μεγαλύτερη και καλύτερη γνωριμία με τα πράγματα του κόσμου και την ανθρώπινη κοινωνία, είναι η ραχοκοκαλιά της δραστήριας ζωής μας όσο ζούμε πάνω στη γη. Διότι, η δίψα για μάθηση και βαθύτερη γνωριμία μάς οδηγεί στην αυξανόμενη διάθεση να μάθουμε περισσότερα και να ικανοποιήσουμε τα κενά του εσωτερικού μας κόσμου μέσα από την κατάκτηση της πλατύτερης και βαθύτερης γνώσης.
Και επειδή αυτό είναι πανανθρώπινο φαινόμενο, για τον λόγο αυτό και η διδασκαλία του Χριστού έχει εφαρμογή στη ζωή μας, όχι μόνο επιφανειακά, αλλά και σε βάθος ατελείωτο, αφού η τελειότητα ανήκει μόνο στον δημιουργό και εμείς καλούμαστε να φερόμαστε προς την δική του τελειότητα, όχι μόνο στα θρησκευτικά μας καθήκοντα, αλλά και στην πρακτική καθημερινή μας συμπεριφορά και ζωή, το καθημερινό μας περπάτημα, από το οποίο αποδεικνύεται και το βάθος της γνωριμίας μας με τον ίδιο τον δημιουργό.
Και αυτό είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της διδασκαλίας του Χριστού. Διότι, η βελτίωση του ατόμου και συνεπώς της ανθρώπινης κοινωνίας, δεν είναι θέμα στατικής και στατιστικής εικόνας, αλλά είναι πορεία ανανέωσης προς την τελειότητα του ίδιου του δημιουργού και όχι άλλων ανθρώπων ή ανθρώπινων συστημάτων, τα οποία είναι μεν πολύτιμα, αλλά δεν εξαντλούν και το πεδίο της γνωριμίας με την αλήθεια της ζωής και των καθημερινών ή και αιώνιων πραγμάτων της.