Η ανάλυση του εσωτερικού ανθρώπου από την δύναμη της ζωής που φέρνει μέσα στην συνείδησή μας η ύπαρξη και λειτουργία του λόγου του Χριστού, είναι θεμελιακής σημασίας, όχι μόνον για την κατανόηση της δικής του διδασκαλίας, αλλά και για την παρακολούθηση των συνεπειών από την εφαρμογή της στην καθημερινότητα.
Δεν πρόκειται δηλαδή για ιδεολογική προσέγγιση, αλλά πρόκειται για βίωμα καθημερινό, ένα βίωμα που μεταμορφώνει σε βάθος χρόνου όχι μόνον την εξωτερική συμπεριφορά, αλλά και την εσωτερική μας υπόσταση.
Όπως δηλαδή ο σπόρος που πέφτει στο χώμα και βρίσκει κατάλληλες συνθήκες, δεν μας ρωτά για να φυτρώσει και να φέρει τον καρπό του, έτσι και η παρουσία του ζωντανού λόγου του Χριστού μέσα στην συνείδησή μας λειτουργεί αυτόματα και παράγει τον καρπό που έχει μέσα στην δυναμική του υπόσταση. Δεν περιμένει δηλαδή κάτι άλλο, αλλά αυτόματα εκρήγνυται και απελευθερώνεται η ενέργεια που περικλείει, μεταφέροντας στο ορατό φάσμα της καθημερινότητας όλες εκείνες τις ενέργειες που είναι σε θέση να δραστηριοποιήσει.
Και αυτό δηλώνει την διαχρονική του αξία, διότι μπορεί να έχουν περάσει χιλιάδες χρόνια, όπως και οι σπόροι των φυτών της φύσης, αλλά ακόμη και τον 21ο αιώνα κάνει ακριβώς το ίδιο έργο, πάντοτε και σε κάθε πρόσωπο που αναζητά τον δημιουργό του λόγου για να πάρει απαντήσεις στα ερωτήματα της ζωής.
Ο ιστορικός λόγος του Χριστού επιφέρει γνώση. Ο ζωντανός λόγος του Χριστού επιφέρει ζωή και επίγνωση ζωής. Διότι οι πνευματικές κρούσεις που φτάνουν στον εσωτερικό μας κόσμο μέσα από τα ακούσματα και τις εικόνες, αν δεν βρουν αντίσταση και διαλογή, τότε εγκαθίστανται και αποκτούν ρίζες και δικαιώματα λειτουργικά στην καθημερινότητά μας.
Αντίθετα, αν ο εσωτερικός μας οργανισμός λειτουργεί με πληρότητα ηλικίας, τότε κάθε νέα είσοδος κρουσμάτων ελέγχεται, και στο τέλος της ημέρας τα στοιχεία που μεταφέρει, ή έχουν εκδιωχθεί ως μη χρήσιμα ή έχουν εγκατασταθεί και έχουν βρει τον ρόλο τους στην ενεργό ζωή του φυσικού προσώπου.
