Για την κατανόηση του κόσμου μέσα στον οποίο ζούμε αλλά και του εαυτού μας, απαραίτητο και ασφαλές είναι να παρακολουθούμε τους κανόνες της φύσης και της δημιουργίας γενικότερα. Από την λειτουργία του φυσικού κόσμου και τον ρόλο που παίζει στην καθημερινή μας ζωή, μπορούμε να κατανοήσουμε και τον τρόπο λειτουργίας του μη ορατού ακόμη κόσμου, ο οποίος ωστόσο υπάρχει και λειτουργεί μέσα μας και γύρω μας, άσχετα αν εμείς το αντιλαμβανόμαστε ή το αγνοούμε.
Η σύνθεση, δηλαδή, του φυσικού κόσμου και ο τρόπος λειτουργίας του είναι ένα καλό – ίσως το καλύτερο και ασφαλέστερο – παράδειγμα, προκειμένου να κατανοήσουμε και τον τρόπο λειτουργίας του εσωτερικού μας κόσμου, της περιοχής δηλαδή της προσωπικότητάς μας η οποία λειτουργεί μέσα μας, δέχεται και επεξεργάζεται όλα τα δεδομένα που φτάνουν σε μας, προκειμένου να κάνουμε τις επιλογές και να πάρουμε τις αποφάσεις μας πριν κάνουμε κάποια πράξη, μικρή ή μεγάλη, σημαντική ή απλοϊκή.
Και ο τρόπος που λαμβάνουμε την αναγκαία ενέργεια από τις τροφές στην καθημερινότητα αλλά και στο σύνολο του βίου μας είναι ένα λογικό και λειτουργικό σχήμα, προκειμένου να κατανοήσουμε την ανάγκη που έχει και ο εσωτερικός μας κόσμος για πρόσληψη και αποθήκευση ενέργειας στο εσωτερικό μας, στις εσωτερικές μας αποθήκες, οι οποίες λειτουργούν μέσα στο εσωτερικό των μελών του σώματός μας, ώστε να έχουμε αποθέματα για την ώρα της ανάγκης, πέραν της καθημερινής μας καταναλωτικής δραστηριότητάς. Διότι, κανείς δεν είναι αφελής και κανείς δεν δέχεται ότι στη ζωή δεν υπάρχουν έκτακτες ανάγκες, από ένα πονοκέφαλο μέχρι τον θάνατο, οι οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν με επιτυχία, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για ένα καλύτερο αύριο.
Και σε αυτό τον στόχο ήταν προσηλωμένος ο Χριστός όταν δίδασκε τους ακροατές του.
Τους εξήγησε τότε, και εξηγεί και σε μας σήμερα, ότι η δύναμη της ανάστασης είναι διαθέσιμη από τώρα ως ατομική και προσωπική εμπειρία λειτουργίας μιας ισχυρής ενέργειας που πηγάζει από τον ίδιο τον δημιουργό, και η οποία τροφοδοτεί τα εσωτερικά μας όργανα – την θέληση, την διάκριση, την αποφασιστικότητα, την κατανόηση, την ελπίδα και μυριάδες άλλες εσωτερικές λειτουργίες, οι οποίες δεν είναι ορατές αυτές καθ’ αυτές, ωστόσο, η ορθή λειτουργική τους εμπλοκή καθορίζει και την συνολική μας συμπεριφορά και επιτυχία.