Η ικανότητα της λειτουργίας όλων των δημιουργημάτων είναι γεγονός αντιληπτό μέσα από τις καθημερινές μας προσωπικές εμπειρίες. Μάλιστα, τόσο οι ανθρώπινες δημιουργίες, όσο και οι αρχέτυπες του ίδιου του δημιουργού του σύμπαντος κόσμου, επιβεβαιώνουν αυτή την αλήθεια γύρω από την πρακτική καθημερινή λειτουργία και συλλειτουργία των πάντων, άρα και των δικών μας δεδομένων, τα οποία μας είναι απαραίτητα για την επιβίωσή μας στην καθημερινότητα.
Αυτό δηλώνει ότι όσο καλύτερα αναγνωρίζουμε τις λειτουργικές παραμέτρους κάθε δημιουργίας, ανθρώπινης ή θεϊκής, τόσο καλύτερα μπορούμε να επεξεργαζόμαστε την αλήθεια των πραγμάτων, αλλά και των δεδομένων που αυτά συνθέτουν μέσα στην καθημερινή μας πρακτική ζωή.
Και με βάση αυτή την αλήθεια, μπορούμε να κατανοήσουμε και τις λειτουργικές πλευρές τόσο των σκέψεων, όσο και των αποφάσεων για τις προσωπικές μας δραστηριότητες. Διότι, πριν από κάθε πράξη μας, καλή ή κακή, έχει προηγηθεί πάντοτε μια σειρά διεργασιών και επεξεργασίας των ορατών και μη ορατών δεδομένων, και με βάση αυτή την κατάληξη αποφασίζουμε τις δράσεις μας, ανεξάρτητα από μέγεθος και σημασία.
Αυτό δηλώνει ότι πριν κάνουμε κάτι, κάτι άλλο έχει προηγηθεί στον εσωτερικό μας κόσμο, και με βάση αυτό το τελευταίο προβαίνουμε στις πράξεις που έχουμε αποφασίσει. Με λίγα λόγια, οι εσωτερικές μας σκέψεις, και η ορθή εκτίμηση των δεδομένων που συνθέτουν τη λύση του συγκεκριμένου ζητήματος, είναι η βάση, πάνω στην οποία θα στηριχθούν οι αποφάσεις μας για τις πράξεις μας.
Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός δεν προέβη μόνον στην εξωτερική κριτική των πράξεών μας, αλλά προχώρησε και σε βαθύτερα στρώμματα που προηγούνται των πράξεων, άρα στον έλεγχο και την βελτίωση του εσωτερικού μας αποθέματος, δυνάμει του οποίου καταστρώνουμε τα μικρά ή τα μεγάλα σχέδιά μας.
Η διδασκαλία του Χριστού είναι πλήρης ως προς την ακριβή περιγραφή των εξωτερικών δεδομένων, αλλά και ως προς την αλήθεια της βάσης, δυνάμει της οποίας λαμβάνουμε τις αποφάσεις για τις ατομικές μας πράξεις.