Λειτουργία είναι ο σύνδεσμος της συνύπαρξης των δημιουργημάτων. Χωρίς αυτή την δυνατότητα, τα δημιουργήματα, τα επιμέρους, δηλαδή, τμήματα της δημιουργίας είναι νεκρά.
Και αυτό είναι κομβικό σημείο στην κατανόηση όχι μόνον της δημιουργίας των πραγμάτων – ουρανός, γη, ήλιος, κλπ, αλλά και του τρόπου που επιτρέπει στα δημιουργήματα να συνυπάρχουν και να ανανεώνονται στο διηνεκές. Η ύπαρξη, δηλαδή, των δημιουργημάτων δεν είναι ο μόνος σκοπός, αλλά, παράλληλα, η λειτουργική τους ικανότητα τα μετατρέπει σε φορείς και υπόδειγμα της συνεχούς αιωνιότητας.
Διότι ο κόσμος, το σύμπαν, και όλα όσα βρίσκονται μέσα σε αυτό, δεν είναι νεκρές δημιουργίες, αλλά η αλληλοεπίδραση τα μετατρέπει κάθε στιγμή σε τμήματα της ζωής. Άρα, αν δεν υπήρχε η συλλειτουργία μεταξύ τους, θα ήταν “πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμένοι”, δηλαδή νεκρές παρουσίες χωρίς συμμετοχικότητα στη ζωή, όπως τουλάχιστον την γνωρίζουμε εμείς σήμερα.
Όλες οι παραβολές του Χριστού περιλαμβάνουν όχι νεκρές παρουσίες, αλλά περιλαμβάνουν και την λειτουργία τους, δηλαδή το αποτέλεσμα της ύπαρξής τους και της συμβολής τους στην διατήρηση της ζωής. Η άμπελος, ο σίτος, ο πλούσιος άνθρωπος, ο καλός Σαμαρείτης, κλπ, δεν είναι νεκρές περιπτώσεις, αλλά λειτουργούντα στοιχεία που συμμετέχουν, άρα και παράγουν τμήματα και δομές της ζωής.
Αν, δηλαδή, δεν υπήρχαν αποτελέσματα που συμβάλλουν στην ζωή – θετικά ή αρνητικά, θα μπορούσε να πει κάποιος ότι το θέμα της διδασκαλίας του Χριστού ήταν για τους νεκρούς και όχι για την ζωή. Αντίθετα, είναι προφανές ότι όλα όσα έλεγε ο Χριστός στους ακροατές του κάθε φορά, ήταν υποδείγματα της ζωής, και του τρόπου λειτουργίας μιας καλύτερης ζωής, και σε καμιά περίπτωση τμήματα του θανάτου. Αυτό μας υποχρεώνει να δούμε την διδασκαλία αυτή ως ακρογωνιαίο λίθο της ζωής και της αποφυγής του θανάτου.
Όσα, δηλαδή, εισάγει ως στοιχεία στην διδασκαλία του, δεν είναι θεωρητικά, αλλά πρακτικά τμήματα μιας ζωής που δεν είναι για περιορισμό της ζωής και τον θάνατο, αλλά είναι τμήματα μιας οικοδομής που αποβλέπει στην επιτυχία της καθημερινότητας, αφήνοντας ανοιχτή και την θύρα προς την αιωνιότητα.