Η πληρότητα είναι έννοια της καθημερινότητας. Αυτήν ουσιαστικά αναζητούμε μέσα από τις προσωπικές μας καθημερινές δραστηριότητες, είτε αφορούν καθημερινά ζητήματα, είτε αφορούν μακροπρόθεσμα θέματα, τα οποία θεωρούμε ότι θα συμπληρώσουν το υφιστάμενο ή το κενό και τι; ανάγκες που θα δημιουργηθούν στο μέλλον. Βάζουμε, λοιπόν, σε λειτουργία όλες μας τις δυνάμεις, προκειμένου να έχουμε ή να αποκτήσουμε την απαραίτητη πληρότητα, η οποία θα οδηγήσει την ζωή μας σε μια καλύτερη κατάσταση από αυτήν που βιώνουμε σήμερα.
Διότι, μπορεί αυτή την στιγμή να μην αισθανόμαστε κάποια έλλειψη, αλλά αυτό είναι πάντα προσωρινό, και κανείς δεν μπορεί να ξέρει τί θα προκύψει αύριο ή στο μέλλον. Ο εσωτερικός μας, δηλαδή, κόσμος, ο ψυχικός που κατοικεί μέσα στο σώμα, μάς παρακινεί να τρέξουμε να καλύψουμε, όχι μόνο τις εφήμερες ανάγκες που είναι απαραίτητες για την επιβίωσή μας, αλλά και να θέσουμε θεμέλια για μια σοβαρότερη κατάσταση, την οποία δεν ξέρουμε, αλλά είναι βέβαιο ότι θα έλθει, αφού στο τέλος θα περάσουμε όλοι το κατώφλι του θανάτου.
Εάν, λοιπόν, για τις καθημερινές μας βιοτικές ανάγκες, τροφή, ενδυμασία, προστασία και κοινωνία, αφιερώνουμε όλο τον πολύτιμο ατομικό μας χρόνο, πόσο περισσότερο χρόνο και δύναμη αντοχής πρέπει να αφιερώνουμε στην θεμελίωση όλων εκείνων των προϋποθέσεων, οι οποίες θα καταστήσουν την προσωπική μας ζωή ασφαλέστερη σε μια κοσμική καταιγίδα; Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός δεν είπε να μην ασχολείστε με τις βιοτικές μέριμνες, αλλά είπε πρώτα – και όχι αποκλειστικά – να ασχολείστε με την δικαιοσύνη, την ειρήνη και την χαρά, που είναι τα θεμελιακά ζητήματα με τα οποία κρίνει ο δημιουργός την ατομική μας καθημερινότητα.
Αυτά τα ζητήματα πρέπει να έχουν την πρώτη θέση στην διαχείριση του ατομικού μας χρόνου και δυνάμεων, ώστε να θεμελιώνεται ένα μελλοντικό πλέγμα προστασίας από τα επερχόμενα δεινά. Διότι, είναι αδύνατον να μην έρθουν στην ατομική μας ζωή δυσκολίες και αδιέξοδα, αφού ζούμε μέσα σε ένα κόσμο αδικίας, πολέμων και θλίψεων, ζητήματα που δεν μπορούμε να εμποδίσουμε τον ερχομό τους, αλλά μπορούμε να οχυρωθούμε πίσω από τις οδηγίες του δημιουργού, ο οποίος ελέγχει, τόσο το περιεχόμενο στο ατομικό μας χαρτοφυλάκιο, όσο και τις άγνωστες σε μας διεργασίες που συμβαίνουν μέσα στον κόσμο των δισεκατομμυρίων ανθρώπων που ζούμε κάθε στιγμή πάνω στη γη.
Να αποτρέψουμε την θλίψη και την αδικία είναι δύσκολο. Να προστατευτούμε εμείς στον χώρο ευθύνης που μας ανήκει, είναι στο δικό μας χέρι και στις δικές μας δυνατότητες, εάν το θέσουμε ως σκοπό της ατομικής μας καθημερινότητας, αφήνοντας τον δημιουργό να μας οδηγήσει στην δική αποκάλυψη, όχι για το σύνολο του κόσμου, αλλά για το δικό μας ρόλο μέσα στην ατομική μας καθημερινότητα. Ο Χριστός εξήγησε ότι οι άνθρωποι που ενδιαφέρονται να επενδύσουν χρόνο και δύναμη στην δική του διδασκαλία, θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίζουν όχι μόνο τα γεγονότα, αλλά – κυρίως – τον τρόπο προστασίας από τις απλουστεύσεις, τις αφέλειες και την αδιαφορία, που συνήθως μάς οδηγούν σε νωθρότητα και κυνισμό.