Το γέμισμα, η ύπαρξη όλου του περιεχομένου που προβλέπεται σε κάποιο αγγείο, είναι θέμα ατομικό και κοινωνικό, και εφαρμόζεται κάθε στιγμή από όλους, αδιακρίτως τόπου και χρόνου και συνθηκών. Και αυτό αποτελεί ένα κανόνα παγκόσμιο, να θέλει δηλαδή κάποιος να είναι πλήρης, και χωρίς αυτό τον κανόνα δεν μπορεί να υπάρξει ζωή, όπως τουλάχιστον την ξέρουμε έως σήμερα.
Διότι, καθένας πασχίζει να συμπληρώσει τα εισοδήματά του, να καλύψει την ανάγκη του για συντροφικότητα, να κατακτήσει τα όνειρά του σε όλους τους τομείς, και σε πληρότητα που ο ίδιος αποφασίζει. Και αυτό ακριβώς είναι το κίνητρο. Η ανάγκη που αισθανόμαστε όλοι να γεμίσουμε τα κενά μας, να αποκτήσουμε όσα πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητα για την ατομική μας ζωή, να καλύψουμε όλες μας τις ανάγκες, όπως καθένας αντιλαμβάνεται τα κενά ή τις μη εκπληρωμένες επιθυμίες του. Αυτό ισχύει για όλες τις πρακτικές μας ανάγκες, κυρίως όμως για τις ανάγκες του σώματος, τροφή, αέρας και προστασία.
Επειδή όμως ο άνθρωπος δεν αποτελείται μόνο από το ορατό και μετρήσιμο σώμα του, αλλά διαθέτει και ένα λειτουργικό σύστημα που οδηγεί και κατευθύνει τις ορατές δραστηριότητες του σώματος, είναι φυσικό να αναζητήσουμε και εκείνα τα κενά, δηλαδή της μη καλής και πλήρους λειτουργίας του εσωτερικού μας κόσμου, δηλαδή των σκέψεων και των συναισθημάτων. Διότι, για να γίνει ένα έργο ατομικό, απαιτείται όχι μόνο η γνώση και η απόφαση, αλλά και η συνδρομή και συνεργασία όλων των διαθέσιμων εφοδίων που καθένας διαθέτει.
Δεν είναι, δηλαδή, αρκετό το θέλω ή το μπορώ, διότι απαιτούνται και μυριάδες άλλες παράμετροι, που πρέπει και αυτές να είναι πλήρεις και λειτουργικές, ώστε να συμβάλλουν στην προσπάθεια κάθε έργου ή πράξης που έχουμε αποφασίσει. Τα κενά στον εσωτερικό μας κόσμο δεν εμφανίζονται εάν δεν επιχειρήσουμε και δεν δοκιμάσουμε να κάνουμε κάτι. Τότε γίνονται αντιληπτά τα κενά και οι αδυναμίες, οι οποίες, εάν δεν εντοπιστούν έγκαιρα, μπορεί να οδηγήσουν σε ναυάγιο τις προσπάθειές μας.
Για τον λόγο αυτό και η διδασκαλία του Χριστού οδηγεί σε “δοκιμή” όλων των πραγμάτων, προκειμένου, όχι μόνο να πετύχουμε κάτι, αλλά να “τσεκάρουμε” και τον εσωτερικό μας κόσμο, ώστε να είμαστε βέβαιοι ότι αυτός ο εσωτερικός μας κόσμος είναι πλήρης κατά συνείδηση, και μπορούμε να κάνουμε το επόμενο βήμα. Λάθη στις εκτιμήσεις και στις επιλογές μας, μπορεί να οδηγήσουν σε αποτυχία. Καλός έλεγχος των πραγμάτων πριν την πράξη, έχει περισσότερες πιθανότητες να οδηγήσει σε επιτυχία. Αμέλεια ή προχειρότητα, σημαίνει κίνδυνος για αποτυχία.