Ο καθρέφτης είναι το αντικείμενο με το οποίο παρατηρούμε τους εαυτούς μας. Χωρίς αυτόν δεν μπορεί να δει κάποιος τον εαυτό του, όσο και εάν οι άλλοι τον βεβαιώνουν για κάτι που βλέπουν στον εαυτό του. Και αυτή η αντικειμενική αλήθεια, την οποία όλοι οι άνθρωποι αξιοποιούμε δεκάδες φορές την ημέρα, αποτελεί ένα από τα βασικά δομικά στοιχεία της πίστης των ανθρώπων στην διδασκαλία του Χριστού.
Η διδασκαλία αυτή, δηλαδή, δεν είναι μόνο ευχές και προτροπές, αλλά είναι η απόδειξη της ωμής πραγματικότητας του εαυτού μας. Και αυτό αποτελεί σπουδαίο στοιχείο, για κάθε άτομο που ενδιαφέρεται να αλλάξει τα κακώς κείμενα της προσωπικής του ζωής, όπως συμβαίνει και με τις “υποδείξεις” του καθρέφτη, όταν θέλουμε να βελτιώσουμε την εξωτερική μας εικόνα.
Όλοι, δηλαδή, χρησιμοποιούμε τον καθρέφτη, προκειμένου να μάθουμε τί συμβαίνει στην εμφάνισή μας, όχι για λόγους αρέσκειας μόνο, αλλά και γιατί θέλουμε να βελτιώνουμε την εμφάνισή μας, και νομίζω ότι αυτό είναι η εμπειρία όλων μας. Και είναι προφανές ότι αυτή η ανάγκη της βελτίωσης της προσωπικής μας εικόνας, υπάρχει και σε πολλούς από μας, για να δούμε και λίγο βαθύτερα, όχι μόνο τις ατέλειες του προσώπου, αλλά και του εσωτερικού μας κόσμου.
Όπως, δηλαδή, ο καθρέφτης αντανακλά “με ειλικρίνεια” ότι εμφανίζεται μπροστά του, κατά παρόμοιο τρόπο και η εικόνα του εσωτερικού μας κόσμου – για όποιο άτομο θέλει να την βελτιώσει – έχει την ίδια ακριβώς ανάγκη. Έχει ανάγκη βελτίωσης, γιατί, όπως το σώμα εξωτερικά συσσωρεύει διάφορους “απρόσκλητους επισκέπτες”, με τον ίδιο τρόπο και ο εσωτερικός μας κόσμος που δεν είναι ορατός με τα φυσικά, αλλά με τα εσωτερικά μας μάτια του πνεύματος, της διάνοιας και των συναισθημάτων, δέχεται παρόμοιες “επισκέψεις ανεπιθύμητων επιδράσεων – μάλιστα πολλές φορές χωρίς να γίνονται αντιληπτές – με αποτέλεσμα και αυτή η περιοχή της προσωπικότητάς μας να πάσχει από “καθαριότητα ή μάλλον από καθαρότητα”.
Διότι η καθαριότητα αφορά την εξωτερική μόνο περιοχή, ενώ η καθαρότητα αφορά την εσωτερική. Για τον λόγο αυτό και το νερό πρέπει να είναι διαυγές, δηλαδή εσωτερικά καθαρό, χωρίς ανεπιθύμητες προσμείξεις, οι οποίες μπορεί να είναι επιβλαβείς στην υγεία μας. Άρα η καθαριότητα αφορά το έξω, αλλά η καθαρότητα το περιεχόμενο που περικλείει το εξωτερικό περίβλημα. Και στην διδασκαλία του Χριστού αυτή η καθαρότητα καθορίζει και την επιτυχία ή όχι της πίστης μας, ως προς τα αποτελέσματα.
Διότι, εάν δεν υπάρχει καθαρότητα και διαύγεια στον εσωτερικό μας κόσμο, δηλαδή στην περιοχή των προθέσεων, των υπολογισμών και των επιλογών, τότε η “όρασή” μας δεν είναι ασφαλής κατά το φαινόμενο, άρα κινδυνεύουμε να κάνουμε λάθη στους υπολογισμούς και στις πράξεις μας, με δυσάρεστες πολλές φορές συνέπειες. Άρα, όσο πιο καθαρό είναι το περιεχόμενο και η περιοχή που φιλοξενεί αυτό το περιεχόμενο μέσα μας, τόσο καλύτερα το άτομο μπορεί να διακρίνει μεταξύ καλού και πονηρού, ή και του καλύτερου ατομικού του συμφέροντος.
Και αυτό ακριβώς δίδαξε ο Χριστός. Μάθετε από την βελτίωση της εξωτερικής σας εμφάνισης, προκειμένου να βελτιώνετε και την εσωτερική σας κατάσταση, η οποία μπορεί να μην είναι ορατή, όπως συμβαίνει στην εξωτερική μας εικόνα, ωστόσο αυτή η εσωτερική σας κατάσταση είναι αυτή που θα επηρεάσει αποφασιστικά και τις αποφάσεις και τις ατομικές σας πράξεις.