Όλοι έχουμε εμπειρία από την μοναξιά και όλοι γνωρίζουμε ότι οι συνέπειες δεν είναι το καλύτερο πράγμα που θα επιθυμούσε κάποιος. Όχι μόνον για συναισθηματικούς λόγους, αλλά κυρίως για τις συνέπειες που μπορεί να έχει μια μακροχρόνια εμπειρία αυτού του είδους.
Η έλλειψη επικοινωνίας με άλλους ανθρώπους δεν είναι συναισθηματική υπόθεση, αλλά περιλαμβάνει και στοιχεία καθορισμού ζωής. Η μοναξιά λέει ο λαός, δεν είναι καλή ούτε στον παράδεισο. Και αυτό δεν είναι απλή λαϊκή σοφία, αλλά σηματοδοτεί και την ουσία της υπόθεσης.
Διότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε με την προϋπόθεση της κοινωνίας και όχι της μοναξιάς, και το καταλαβαίνουμε όταν βρεθούμε για κάποιο λόγο σε μια απομόνωση για ένα χρονικό διάστημα. Η μακροχρόνια και ανεξέλεγκτη μοναξιά επιφέρει εσωτερική στέρηση, επιφέρει ψυχικά τραύματα, μικρά ή μεγαλύτερα, επιφέρει σκέψεις παράλογες και ουτοπιστικές, επιφέρει απώλεια ενδιαφέροντος για ζωή, επιφέρει αρρωστημένες και όχι υγιείς συνειρμούς πραγματικών γεγονότων.
Αυτός ήταν και ο λόγος που η Βίβλος αλλά και ο ίδιος ο Χριστός ξεκαθάρισε ότι η μοναξιά δεν είναι μέσα στα στοιχεία της αρχικής δημιουργίας, αλλά είναι αποτέλεσμα των δικών μας λανθασμένων επιλογών. Διότι ήδη από την περιγραφή του πρώτου κεφαλαίου της Γενέσεως, ο δημιουργός θέλει ο άνθρωπος να ζει με συντροφιά και αυτό το στοιχείο αποτελεί θεμελιακό εφόδιο της ισορροπημένης καθημερινότητας.
Οι λανθασμένες επιλογές του πρώτου ανθρώπου τον οδήγησαν στην αναζήτηση της μοναξιάς, της απομάκρυνσης από την κοινωνία και επικοινωνία με άλλους ή και με τον ίδιο τον δημιουργό του, ο οποίος ήξερε πώς είναι δημιουργημένος ο άνθρωπος και ότι η ορθή πορεία της εξέλιξής του θα ήταν η κοινωνία και επικοινωνία μαζί του και όχι η μοναξιά και η απομάκρυνσή του από την δική του κοινωνία και επικοινωνία.
Προφανώς η ανθρώπινη κοινωνία αναπληρώνει προσωρινά το κενό της απουσίας του δημιουργού, ωστόσο είναι προφανές ότι η ανθρώπινη κοινωνία δεν μπορεί να αναπληρώσει το ουσιαστικό στοιχείο της κοινωνίας, δηλαδή την ανταλλαγή στοιχείων της αιώνιας ζωής και όχι μόνον της καθημερινότητας, της οποίας τα στοιχεία καλύπτει η κοινωνία μεταξύ των ανθρώπων.
Η σύγχρονη επιστημονική επιβεβαίωση ότι στο ορατό σύμπαν δεν έχει εντοπιστεί κανένα ίχνος ζωής μέχρι σήμερα, οδηγεί αναμφίβολα σε αίσθημα απόλυτης μοναξιάς, εάν στο μεταξύ δεν έχουμε αποκαταστήσει σε προσωπικό επίπεδο την κοινωνία και επικοινωνία με τον ίδιο τον δημιουργό μας.
