Ένα από τα κύρια στοιχεία που αποδυναμώνουν τον εσωτερικό μας κόσμο και τις ατομικές μας δυνάμεις είναι, χωρίς αμφιβολία, ο φόβος. Ο φόβος ο οποίος προέρχεται από το άγνωστο, το μη ορατό αλλά υπαρκτό, ο φόβος ο οποίος μπορεί να είναι στιγμιαίος αλλά και διαρκής με ένταση ή με ύπουλη παρουσία στον εσωτερικό μας κόσμο, μια παρουσία η οποία αδρανοποιεί ή ακόμη και απονεκρώνει τις εσωτερικές μας δυνάμεις. Και, φυσικά, αυτό έχει ως συνέπεια την εσωτερική μας καχεξία και αδυναμία για ορθή αντίληψη και ορθή αντίδραση στις καθημερινές προκλήσεις της ζωής μας.
Οι αρχαίοι τρόμαζαν και είχαν φόβο από τους κεραυνούς και τον θόρυβο που προκαλούσαν.Σήμερα, που ξέρουμε πως δημιουργούνται οι κεραυνοί και πως μπορούμε να προστατευτούμε, ο φόβος αυτός έχει απομακρυνθεί και κανείς δεν πιστεύει ότι είναι μια “θεϊκή πράξη” τιμωρίας εκ μέρους των θεών.
Σήμερα, όταν αντιμετωπίζουμε ένα απλό βήχα κανείς δεν φοβάται, ακριβώς γιατί υπάρχουν φαρμακευτικά προϊόντα με τα οποία μπορούμε να τον ξεπεράσουμε. Και μπορεί αυτά τα παραδείγματα να φαίνονται σήμερα ασήμαντα, ωστόσο, σε παλαιότερες εποχές προκαλούσαν φόβο για το μέλλον και τις συνέπειες που μπορεί να είχαν στην καθημερινή ζωή του ατόμου.
Αυτό αποδεικνύει ότι ο άνθρωπος είναι ευάλωτος από το άγνωστο και αυτή η “ασθένεια” διαπερνά την ανθρώπινη ιστορία μέσα στους αιώνες μέχρι και σήμερα. Η απομάκρυνση από το γνωστό και το οικείο δημιουργεί στον άνθρωπο ένα κενό, το οποίο προκαλεί τον φόβο με τις συνέπειές του κάθε φορά.
Και αυτό συμβαίνει γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι συνδεδεμένος και λειτουργεί με βάση την προσωπική του γνώση και επίγνωση του δικού του περιβάλλοντος, και κάθε χάσμα ανάμεσα στην δική του γνώση και εμπειρία επιφέρει τον φόβο του κενού, ο οποίος προοιωνίζει και τις κουραστικές ή ακόμη και τις τραγικές συνέπειες που μπορεί να επιφέρει στο μέλλον για την προσωπική του ζωή.
Και αυτή είναι η ανθρώπινη ιστορία όπως μας την περιγράφει η Βίβλος για τους πρωτόπλαστους. Φοβήθηκαν από τη νέα κατάσταση που είχε επέλθει στην προσωπική τους ζωή με την συμβουλή του εχθρού και κρύφτηκαν μέσα στα δέντρα για να αποφύγουν την αλήθεια της πραγματικότητας.
Το ανώριμο και η λάθος επιλογή του χρόνου για την μη συμβατή με την πραγματικότητα πράξη τους είχε ως συνέπεια την δημιουργία χάσματος στον εσωτερικό τους κόσμο, και αυτό επέφερε τις δυσάρεστες συνέπειες για το μέλλον τους.