Η διαχείριση του αισθητού κόσμου, δηλαδή της σχέσης μας με το φυσικό και το ανθρώπινο περιβάλλον μέσα στο οποίο καθένας περνά τον καιρό του σε όλη του τη ζωή, δεν είναι εύκολη και απαιτεί συνεχή ενημέρωση και βελτίωση, τόσο για τα εξωτερικά ζητήματα (αλλαγή νόμων, αλλαγές κοινωνικού status), αλλά και βελτίωση των προσωπικών μας ικανοτήτων ανάλογα με τις ατομικές μας προκλήσεις.
Η κοινωνία μας προσφέρει την βασική εκπαίδευση για την επικοινωνία και την κατανόηση του σύγχρονου κάθε φορά περιβάλλοντος, αλλά μετά την ενηλικίωση δεν υπάρχει “σχολή” για να μας διδάξει πώς να κατανοούμε και να ερμηνεύουμε ορθά και άρτια τις αλλαγές που επέρχονται καθημερινά, τόσο μέσα μας – ως προς τις προσωπικές μας ανάγκες – όσο και γύρω μας.
Και τις μεν εξωτερικές μεταβολές τις αντιλαμβανόμαστε από τις επαφές μας και τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους και το κοινωνικό κράτος. Όταν όμως ερχόμαστε στον εαυτό μας, εδώ τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, γιατί πρώτα πρέπει να μάθουμε τις προσωπικές μας ικανότητες και τα προσωπικά μας δεδομένα, και, στη συνέχεια, να αποδεχθούμε ή να απορρίψουμε εν όλω ή εν μέρει την πρόκληση που εμφανίζεται στη ζωή μας.
Και αν μεν πρόκειται για τα απλά καθημερινά ζητήματα, τότε το θέμα είναι απλό και – συνήθως – χωρίς σοβαρές συνέπειες. Όταν όμως πρόκειται για τα μεγάλα ζητήματα της ζωής (επάγγελμα, σύντροφος, κατοικία, οικογένεια, κλπ) εκεί τα ζητήματα είναι κρίσιμα, γιατί από αυτά εξαρτάται το μήκος και η ποιότητα της καθημερινής μας ζωής.
Το “γνώθι σαυτόν” που έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας, είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για την αποφυγή των μεγάλων λαθών, διότι υπερ-εκτίμηση ή υπο-εκτίμηση των ικανοτήτων μας σημαίνει μελλοντικά προβλήματα και σοβαρές αρνητικές συνέπειες στην καθημερινότητά μας.
Και στον στόχο αυτό αποσκοπούσε η διδασκαλία του Χριστού: Να φέρει το άτομο – όχι την κοινωνία – σε επίγνωση της αλήθειας των πραγμάτων, και μέσα από αυτή την επίγνωση να καταρτίσει κάθε άτομο τον “εκπαιδευτικό του χαρακτήρα”, δηλαδή να βελτιώνει τις προσωπικές του επιδόσεις όσον αφορά την σωστή αντίληψη για τον κόσμο από τη μια, και από την άλλη να έχει ισορροπημένη εικόνα και εκτίμηση για τον κόσμο που καλείται να συναγωνιστεί με προσωπική επιτυχία.