Η προσωπική μας καθημερινότητα το έτος 2022 είναι μια πολυσύνθετη και πολυδαίδαλη πραγματικότητα, η οποία απαιτεί επαγρύπνηση και προσοχή σε κάθε βήμα, αλλά ακόμη και σε κάθε σκέψη και απόφαση την οποία θα θελήσουμε να υλοποιήσουμε. Από το αναγκαίο βήμα για να μπούμε στο μετρό, μέχρι την στιγμή που πρέπει να στρίψουμε το τιμόνι του οχήματος που οδηγούμε – για να πω δυο απλά παραδείγματα της καθημερινότητας – απαιτείται αυξημένη προσοχή, γιατί οι λάθος κινήσεις μπορεί να φέρουν ζημιά και όχι κέρδος.
Αυτό ισχύει για όλες μας τις κινήσεις, συνεπώς, ισχύει και για τις σκέψεις και αποφάσεις που παίρνουμε πριν από κάθε κίνησή μας. Και αυτό σημαίνει ότι ο τρόπος που σκέφτομαι, που λογαριάζω και υπολογίζω την επόμενη κίνησή μου, δεν μπορεί να είναι ίδιος σε κάθε στιγμή, γιατί αλλάζουν τα δεδομένα κάθε δευτερόλεπτο στη ζωή μας.
Κάθε άνθρωπος που ζει και κινείται πάνω στη γη, κάνει τα ίδια βήματα, προκειμένου να κατακτήσει τον στόχο του. Εκείνο που αλλάζει κάθε φορά και σε κάθε πρόσωπο είναι οι επιμέρους διαφορές, τα επιμέρους δεδομένα, σύμφωνα με τα οποία η κίνηση που κάνω θα έχει καλύτερα αποτελέσματα. Και, προφανώς, το ζήτημα δεν είναι μόνο της μηχανικής προσοχής, δηλαδή στην κίνηση του σώματός μου μόνο, αλλά είναι στοιχείο που εμπεριέχεται σε κάθε σκέψη και απόφασή μας πριν κάνουμε μια πράξη, η οποία θα έχει συνέπειες στην καθημερινή αλλά και στην μελλοντική μας προσωπική ζωή.
Για τον λόγο αυτό ο Χριστός είχε τονίσει – και τονίζει και σήμερα – ότι πρέπει να προσέχουμε τον εαυτό μας για όλα τα καθημερινά – και όχι μόνο – ζητήματα που καλούμαστε να διαχειριστούμε με την δική μας ευθύνη. Διότι, δεν είναι μόνο οι σωματικές μου κινήσεις, αλλά είναι και οι κινήσεις των σκέψεων και των διαλογισμών, μέσα από τις οποίες θα προκύψουν οι αποφάσεις για τις πράξεις μας.
Διότι, καμιά πράξη δεν γίνεται χωρίς την προηγούμενη σκέψη και προσωπική μας απόφαση. Το σώμα μας δεν ενεργεί χωρίς την δική μας θέληση και απόφαση. Αντίθετα, οι προσωπικές μας αποφάσεις θα κινήσουν τα μέλη του σώματος ή των σκέψεών μας, προκειμένου να πάρουμε μια απόφαση την οποία και θα υλοποιήσουμε.
Άρα, η κρίσιμη στιγμή δεν είναι η στιγμή της δράσης (εκεί μετρά ο σωστός χρόνος και ο σωστός τρόπος), αλλά είναι ο χρόνος που δαπανώ για τις σκέψεις και τις αποφάσεις μου, από τις οποίες θα προκύψει η εξωτερική μου δράση. Στην ανανέωση, λοιπόν, των σκέψεών μου πρέπει κατ’ αρχήν να επενδύσω, προκειμένου ο νους μου να δώσει την σωστή εντολή για την υλοποίηση της κάθε απόφασής μου.
Η οδηγία του Χριστού είναι να προσέχουμε τους εαυτούς μας, γιατί δεν θα δώσουμε λόγο για τις αποφάσεις και πράξεις των άλλων, αλλά κάθε στιγμη δίνουμε λόγο και υφιστάμεθα τις καλές ή τις κακές συνέπειες των ατομικών μας πράξεων.