Οι σύγχρονοι δρόμοι παρουσιάζουν σήμερα πολλές και πρωτόγνωρες προκλήσεις. Από τους χωματόδρομους του παρελθόντος, στα καλντερίμια των τελευταίων αιώνων και σήμερα στους δρόμους των αεροπλάνων στην ατμόσφαιρα και στους δρόμους επικοινωνίας και μεταφορών του internet, το θέμα των προκλήσεων και των ατομικών επιλογών κάθε στιγμή στην διακίνησή μας είναι ένα επείγον ζητούμενο.
Δεν αρκεί πλέον η παλιά πρακτική, αλλά κάθε φορά πρέπει να επιλέγουμε το δρόμο που αντιστοιχεί στην προσωπική μας ανάγκη και στα προσωπικά μας δεδομένα. Άλλος, που διαθέτει μεγάλα κεφάλαια, έχει ιδιωτικό αεροπλάνο, άλλος έχει ιδιωτικό αυτοκίνητο, αλλά τελικά όλα τα μέσα μεταφοράς και μετακίνησης έχουν το ίδιο σκοπό: την επικοινωνία και την μεταφορά πραγμάτων και ιδεών, ώστε να έχουμε μια ευκολότερη καθημερινότητα.
Και αυτός ακριβώς ο όγκος των διαθέσιμων δρόμων αποτελεί πρόκληση κάθε μέρα για κάθε κάτοικο πάνω στη γη που ζει και κινείται για ένα καλύτερο σήμερα, αλλά και για ένα μέλλον με ανοιχτούς ορίζοντες, χωρίς τεχνικούς ή ιδεολογικούς περιορισμούς. Καθένας καλείται να οργανώνει την ατομική του ζωή με βάση τις προσωπικές του πεποιθήσεις και τα ατομικά εφόδια που διαθέτει, προκειμένου να κατακτήσει τους σημερινούς του στόχους, αλλά και να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο για ένα καλύτερο αύριο και ένα ελπιδοφόρο μέλλον.
Εκείνο που συνήθως όλοι παθαίνουμε είναι το γεγονός ότι μας παρασύρει η κινητικότητα του σήμερα σε μια πορεία που – συνήθως – αφήνει ελάχιστα περιθώρια ελπίδας ή και ακόμη κανένα αισιόδοξο μήνυμα για το μέλλον. Ενώ όλοι ξέρουμε ότι όλα θα μείνουν εδώ και τίποτα δεν μπορεί να έλθει μαζί μας μετά την ταφή, ωστόσο, εξαντλούμε τις δυνάμεις που διαθέτουμε μόνο στην καθημερινή ανάγκη, παραβλέποντας τις ανάγκες που μπορεί ή σίγουρα θα έλθουν στο μέλλον.
Και εδώ η διδασκαλία του Χριστού ήλθε να δώσει τους νέους ορίζοντες. Χωρίς να παραβλέπει τις ανάγκες του σήμερα, οποιεσδήποτε και αν είναι αυτές (από τροφή, ενδυμασία, μέχρι κοινωνικότητα, οικονομία, κλπ), ανοίγει ένα παράθυρο στο μέλλον, όχι με αυστηρούς κανόνες απαγορεύσεων, αλλά με καλλιέργεια της ατομικής συνείδησης, ώστε οι καθημερινές μας επιλογές να μην περιορίζονται μόνο στις ανάγκες του σήμερα, αλλά να αφήνουν περιθώρια επέκτασης και προβολής στο μέλλον, εγγύς και απώτερο.
Η ανταποδοτικότητα ή μισθαποδοσία όπως την ονόμασε ο ίδιος ο Χριστός είναι η εγγύηση, η οποία μέσα από την ατομική μας εμπειρία μπορεί να ενισχύσει την πίστη στον δημιουργό του κόσμου και να κατεβάσει τις δικές του ανεξάντλητες δυνάμεις ενέργειας στο ατομικό μας καλάθι του κάθε νοικοκύρη.