Η πολυσύνθετη καθημερινότητα της δικής μας εποχής του 21ου αιώνα, αναδεικνύει την ανάγκη για βαθύτερο στοχασμό όσον αφορά την δήλωση του Χριστού “εγώ είμαι η οδός”.
Διότι υπάρχουν πολλοί προορισμοί και καθένας μας επιλέγει την δική του προτίμηση, αλλά και τον διαφορετικό δρόμο για να φτάσει ως τον στόχο που ο ίδιος έχει επιλέξει ως τελικό προορισμό του. Και καθώς αλλάζει ο κόσμος μέσα από τις νέες ανακαλύψεις στον τεχνικό τομέα της καθημερινότητας, η προσοχή των ατόμων που ενδιαφέρονται για την πορεία της προσωπικής τους ζωής, τόσο για τα καθημερινά όσο και για τις μελλοντικές προοπτικές, γίνεται όλο και πιο ευάλωτη στην πίστη στον δημιουργό και στο δικό του σχέδιο, όχι μόνο για το ένα άτομο, αλλά και για ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Σήμερα ένα άτομο δεν βαδίζει μόνο τον δικό του δρόμο, αλλά κινείται παράλληλα με πολλά δισεκατομμύρια άλλα άτομα, τα οποία τον επηρεάζουν, αλλά και ο ίδιος επηρεάζεται από αυτά μέσω της συνεχούς ενημέρωσης και επικοινωνίας.
Άρα, οι σημερινοί δρόμοι επικοινωνίας και μεταφορών δεν ταυτίζονται ως προς το μέγεθος και την χρήση με εκείνους της εποχής του Χριστού. Διότι σήμερα, εκτός από τους τοπικούς δρόμους από την μια περιοχή στην άλλη, υπάρχουν και οι εθνικοί δρόμοι που συντομεύουν τις αποστάσεις, αλλά υπάρχουν και οι θαλάσσιοι δρόμοι και οι εναέριοι δρόμοι, οι οποίοι βέβαια απαιτούν άλλο εξοπλισμό και άλλη τεχνολογία.
Διότι όταν ο Χριστός έλεγε ότι είναι η οδός που οδηγεί προς τον θεό, οι ακροατές του καταλάβαιναν ότι αυτό αντιστοιχεί με τον δρόμο που οδηγούσε από την μια περιοχή στην άλλη και τίποτα περισσότερο. Σήμερα εμείς, εκτός από αυτή την έννοια, έχουμε και την επικοινωνία ηχου και εικόνας που μας επιτρέπει να έχουμε αυτό που θέλουμε χωρίς την φυσική μας παρουσία μέσω της ηλεκτρονικής σύνδεσης που καθένας μας μπορεί να διαθέσει.
Άρα, η εικόνα του δρόμου σήμερα δεν μπορεί να είναι η εικόνα μόνο ενός δρόμου που συνδέει μια περιοχή με την άλλη, αλλά υπάρχει πλήθος θεμάτων και επιλογών, που καθένας μας έχει καθήκον να επιλέξει το καλύτερο για τον ίδιο και το κοινωνικό καλό. Διότι όσον αφορά την πορεία προς τον δημιουργό, τον δρόμο τον άνοιξε ο Χριστός. Η καθημερινότητά μας όμως έχει μυριάδες παραμέτρους και επιλογές για όλα τα θέματα, και, συνεπώς, από αυτό κρίνεται όχι μόνο η ποιότητα της δικής μου καθημερινότητας, αλλά και οι προοπτικές για το δικό μου μέλλον.
Ο Χριστός δεν ήλθε να φυλακίσει τον άνθρωπο σε ένα και μοναδικό χωματόδρομο και στα γήϊνα ανθρώπινα αδιέξοδα, αλλά ήλθε να σηκώσει το βλέμμα μας στις προοπτικές του αύριο, του μέλλοντος και της αιωνιότητας, διδάσκοντάς μας τους τρόπους με τους οποίους θα βρούμε τον προσωπικό μας δρόμο καθημερινά μέσα στις προκλήσεις του σύγχρονου κόσμου.