Η ανάγκη να επιβιώσουμε σε κάθε εξωτερική συνθήκη αλλά και με κάθε έλλειψη που μπορεί να παρουσιαστεί στην καθημερινή μας ζωή, είναι η κινητήρια δύναμη για να υπερβούμε τις προκλήσεις, οι οποίες θα εμφανιστούν στην διάρκεια του βίου μας.
Κανείς άνθρωπος επί γης δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτές τις προκλήσεις – ανάγκες, διότι αυτά είναι κομμάτι της προσωπικής μας ζωής, ανεξάρτητα από τόπο και χρόνο που μπορεί να ζει κάποιος. Επομένως, το να αποφεύγουμε τις προκλήσεις είναι ένα θέμα, και το να ενισχύουμε τον οργανισμό μας με εφόδια και εμπειρία είναι το άλλο θέμα.
Διότι, κανείς δεν μπορεί να αποφύγει όλες τις αιτίες που προκαλούν τις προκλήσεις στην ζωή του, γιατί η ζωή έχει αυτό τον αναλλοίωτο χαρακτήρα. Δηλαδή, ο άνθρωπος να παλεύει με τα προβλήματά του, άσχετα αν αυτά τα προβλήματα προέρχονται από το φυσικό ή κοινωνικό μας περιβάλλον, ή προέρχονται από τα εσωτερικά μας ερωτήματα για την ζωή και τον θάνατο, το άδικο και το δίκαιο, και μυριάδες άλλες επιμέρους εστίες ερωτημάτων και προβλημάτων που μας εμπλέκουν στο καθημερινό γίγνεσθαι.
Αυτός είναι και ο λόγος που κάθε άτομο, από την στιγμή της γέννησής του “εξοπλίζεται” με εφόδια και δύναμη ζωής, προκειμένου να είναι έτοιμος για ο,τιδήποτε εμφανιστεί στο μέλλον στην ζωή του. Αυτή ακριβώς η αλήθεια, δηλαδή ότι καθένας ήδη από την γέννησή του εξοπλίζεται με στοιχεία – εφόδια που θα τα χρησιμοποιήσει στην διάρκεια του βίου του, είναι ένα στοιχείο που πρέπει να μας προβληματίσει, εάν ενδιαφερόμαστε για τις πραγματικές διαστάσεις της ζωής και όχι για τον αφελή και ανέξοδο ωχαδερφισμό.
Καθένας, δηλαδή, που παίρνει την ζωή στα σοβαρά και θέλει να την ζήσει στην πληρότητά της, είναι φυσικό να αντιλαμβάνεται ότι καθένας που έρχεται στη ζωή είναι εφοδιασμένος με τα προσωπικά του εφόδια, τα οποία θα αξιοποιήσει στον προσωπικό του σύγχρονο κάθε μέρα δρόμο. Από τα σωματικά μας προσόντα μέχρι τις ψυχικές μας δυνάμεις, καθένας διαθέτει την ποσότητα και την ποιότητα εφοδίων που ο ίδιος θα έχει ανάγκη, ή θα έχουν ανάγκη όσοι εξαρτώνται από αυτόν.
Αυτός ήταν και ο λόγος που ο ίδιος ο Χριστός δεν απαξίωσε κάθε εφόδιο που μπορεί να διαθέτει κάποιος (ακόμη και οι τρίχες της κεφαλής σας είναι αριθμημένες!), αλλά έθεσε ως στόχο, από την μια την μέγιστη αξιοποίηση όλων των εφοδίων και δεξιοτήτων που διαθέτει καθένας, και από την άλλη την αναζήτηση του ίδιου του δημιουργού μας, προκειμένου να λάμβάνουμε νέες δυνάμεις, επέκεινα των δυνάμεων που ήδη διαθέτουμε, προκειμένου, εκτός από την καλύτερη καθημερινότητα, να υπάρχει και η προοπτική της αιωνιότητας.