Η αμεσότητα των επιρροών και των επιδράσεων που δεχόμαστε καθημερινά στους σύγχρονους δρόμους, δηλαδή στο σύνολο της καθημερινής μας συνύπαρξης με εκατομμύρια ανθρώπους, είναι κατανοητή από την εμπειρία μας στην οδήγηση ενός αυτοκινήτου στους σύγχρονους δρόμους της σημερινής κοινωνίας.
Ενώ, δηλαδή, σε άλλες, προηγούμενες εποχές τα λάθη του άλλου στην οδήγηση του ζώου που τον μετέφερε δεν είχαν καμιά σχεδόν συνέπεια σε μένα που συνοδοιπορούσαμε, σήμερα, στον 21ο αιώνα δεν συμβαίνει το ίδιο. Η πορεία μας εξαρτάται από το προπορευόμενο όχημα, και η παράβλεψη αυτή μπορεί να μας οδηγήσει σε ατύχημα με οδυνηρές συνέπειες. Το ίδιο συμβαίνει και με το όχημα που ταξιδεύει δίπλα μας, γιατί η συμπεριφορά ενός άλλου οδηγού μπορεί να έχει τραγικές συνέπειες στην δική μου πορεία.
Άρα, κρατάμε αποστάσεις από τους άλλους συνοδοιπόρους του ίδιου δρόμου, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τί λάθη μπορεί να κάνει εκείνος, και αυτά τα λάθη θα έχουν επίδραση και συνέπειες στην δική σου πορεία, αν και εσύ μπορείς να μην έχεις κάνει κανένα λάθος. Δηλαδή, ο σύγχρονος τρόπος πορείας στην καθημερινότητα, δέχεται άμεσες και έμμεσες επιδράσεις από τους άλλους συνοδοιπόρους, χωρίς κανείς να μπορεί να αποφύγει αυτή την πραγματικότητα. Διότι, μπορεί εσύ να μην ήσουνα υπαίτιος ενός ατυχήματος, ωστόσο, οι συνέπειες των λαθών των άλλων μπορεί να επηρεάσουν και την δική σου ζωή, και αυτό σημαίνει επαγρύπνηση και όχι επανάπαυση κατά την πορεία της καθημερινής μας ζωής.
Αφού, λοιπόν, τα λάθη των άλλων μπορεί να επηρεάσουν την δική μου πορεία, είναι φυσικό να επιδιώκω την αυτοπροστασία μου, προκειμένου να είμαι κατά το δυνατόν ασφαλής, όσο εξαρτάται από την δική μου θέση στην κοινή με τους άλλους πορεία.
Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός στην δική του διδασκαλία έκανε μια βασική επισήμανση. Προσέχετε τους εαυτούς σας από όσα συμβαίνουν ή μπορεί να συμβούν κάθε στιγμή από τον οποιονδήποτε γύρω σας, διότι τα δικά του λάθη μπορεί να φέρουν συνέπειες και στην δική σας ζωή. Άρα, όσο εξαρτάται από εσάς, φροντίστε να είστε σε απόσταση ασφαλείας και να έχετε την προσοχή σας αυξημένη, όχι μόνο για να μην κάνετε εσείς κάποιο λάθος, αλλά γιατί μπορεί τα λάθη των άλλων να κάνουν ζημιά και στην δική σας πορεία.
Μάλιστα, θέτοντας τον θεμέλιο λίθο για την έναρξη της διδασκαλίας του, έκανε λόγο για την υποκριτική συμπεριφορά των θρησκευτικών αρχόντων της εποχής εκείνης, διότι η υποκρισία είναι ένα σαράκι, ένας ιός που προσβάλλει όλα τα ζωτικά μας όργανα, δηλαδή όλο τον εσωτερικό μας κόσμο από τον οποίο εξαρτάται η σκέψη, οι επιλογές και οι αποφάσεις μου για κάθε τι που θα πράξω την επόμενη στιγμή. Και αυτό ήταν – και παραμένει – κεντρικό ζημιογόνο στοιχείο, από την παρουσία και δράση του, δηλαδή της υποκρισίας. Διότι η υποκρισία ως παράσιτο αλλοιώνει την υγιή όρασή μας και βλέπουμε πράγματα εκεί που δεν υπάρχουν, και παραβλέπουμε πράγματα που υπάρχουν και μπορεί να απειλούν την ατομική μας πορεία.