Το ποσοστό του χρόνου και των δυνάμεων που διαθέτουμε για την κάλυψη των καθημερινών μας αναγκών είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με τον χρόνο και τις δυνάμεις που διαθέτουμε για όλα τα υπόλοιπα ζητήματα. Και είναι φυσικό αυτό, αφού οι ανάγκες επιβίωσης μας πιέζουν αδιάκοπα, ακόμη, πολλές φορές, και στον ύπνο μας.
Διότι, η ανάγκη για εξεύρεση τροφής και προστασίας είναι άμεσα συνδυασμένη με την ύπαρξή μας, και αυτό είναι απόλυτα κατανοητό, αφού, όταν το σώμα σου υποφέρει από πείνα και δίψα ή κρύο και ζέστη, το μόνο που μπορείς να σκεφτείς είναι με ποιό τρόπο θα καλυφθεί το κενό της ημερήσιας ανάγκης σου.
Ωστόσο, είναι προφανές ότι αυτό θέλει μια καλή και ασφαλή διαχείριση, διότι ξεκινάμε από την κάλυψη μιας φυσικής ανάγκης, αλλά συχνά – για να μη πω πάντοτε – χάνουμε το μέτρο της ανάγκης, και υπερβαίνουμε το πραγματικό μέγεθος της ανάγκης, φτάνοντας σε ακρότητες, δηλαδή συσσωρεύοντας πράγματα, τα οποία στην πραγματικότητα δεν θα τα χρειαστούμε ποτέ, ή τουλάχιστον, δεν θα τα χρειαστούμε άμεσα.
Αυτή η πραγματικότητα μας ανοίγει την θύρα της πλεονεξίας και της απληστίας, με αποτέλεσμα να θέλουμε πράγματα που δεν είναι αναγκαία, αλλά, αντίθετα, μας είναι βάρος και δυσκολία στην προσωπική μας καθημερινότητα. Διότι, αφορμή λαμβάνοντας η πλεονεξία μέσω της υπέρβασης των δικών μου ορίων, αναπτύσσεται σε βάρος άλλων υπαρκτών αναγκών, τις οποίες δεν τις υπολογίζουμε σήμερα, αλλά η κάλυψή τους θα μας βοηθήσει σε μελλοντικές ανάγκες, οι οποίες – τις περισσότερες φορές – είναι βασικής αξίας, γιατί η ύπαρξη και η ωριμότητά τους θα αποτελέσουν αύριο ή στο μέλλον την βάση για μια ισχυρότερη βάση της πραγματικής ζωής.
Διότι, όπως το σώμα μας δεν καλύπτει μόνο τις καθημερινές του ανάγκες αλλά είναι πραγραμματισμένο να αποθηκεύει και στοιχεία που θα τα χρειαστεί στο μέλλον, έτσι και ο εσωτερικός μας κόσμος, οι σκέψεις, οι συλλογισμοί, οι προτιμήσεις, οι επιλογές και οι αποφάσεις μας, συνιστούν έναν άλλο κόσμο, ο οποίος συνυπάρχει και συλλειτουργεί με τις υλικές ανάγκες του σώματος, και η ισορροπία ανάμεσα στις δυο αυτές πλευρές των καθημερινών μας αναγκών, θα αποδώσει και την ισορροπία στην συνολική προσωπική μας ζωή στα πλαίσια της καθημερινότητας.
Αδυναμία στον τομέα των έγκυρων σκέψεων και των σοφών επιλογών μας είναι προφανές ότι θα αποτελέσει ένα σαθρό υπόβαθρο, πάνω στο οποίο δεν μπορεί να στηριχθεί κάτι σοβαρό και με αντοχή σε βάθος χρόνου και δυσκολιών που θα προκύψουν αύριο στην προσωπική μας καθημερινότητα. Αντίθετα, ο έγκαιρος προβληματισμός μειώνει τις πιθανότητες για μια καταστροφή που θα προκύψει από την δική μας αμεριμνησία και αφέλεια στους σύγχρονους πολύπλοκους δρόμους της καθημερινότητας.