Μέλλον χωρίς παρελθόν δεν υπάρχει.

Και όχι μόνον αυτό. Το παρελθόν, κοντινό ή μακρινό, επηρεάζει και το μέλλον σε σημαντικό βαθμό. Αυτό ισχύει σε όλες τις πράξεις μας, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς και αναζητούμε την αλήθεια και δεν ικανοποιούμαστε με την κοινότυπη φράση και δικαιολογία: “οι άλλοι φταίνε, εγώ είμαι καλός!”

Μάλιστα είναι πλέον γεγονός ότι, σύμφωνα με κλινικές μελέτες το κληρονομικό στοιχείο παίζει σημαντικό ρόλο και στην φυσική ζωή μας, και προφανώς πολύ περισσότερο παίζει ρόλο στην εσωτερική, ψυχική και πνευματική μας λειτουργία.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός επεσήμανε την ανάγκη πρώτα να κατανοήσουμε και να διορθώσουμε τις πρακτικές της ζωής μας που έχουν ως αφετηρία το παρελθόν μας και στη συνέχεια, σε μια νέα, καθαρή σελίδα της ζωής μας, να γράψουμε την νέα ιστορία της καθημερινότητάς μας που φέρνει και μπορεί να δημιουργήσει η δύναμη της Ανάστασης του Χριστού.

Παλιά και νέα στοιχεία δεν μπορεί να συνυπάρχουν, διότι τότε δεν γράφεται νέα προσωπική ιστορία, αλλά αναμασούμε το παρελθόν μας με άλλες λέξεις και μάταιες προσπάθειες.

Η επίγνωση της αλήθειας την οποία δίδαξε και προσδιόρισε ως υπαρξιακή ανάγκη ο ίδιος ο Χριστός αλλά και οι απόστολοι, είναι ο καθοριστικός παράγοντας που από την μια φωτίζει και διδάσκει, ενώ παράλληλα ενδυναμώνει τις προσπάθειές μας με την δύναμη της Ανάστασης για ένα νέο μέλλον, εγγύς και απώτερο, που γράφεται σε μια tabula rasa και όχι ως προσθήκη στα παλιά μου αδιέξοδα.