Η χαρτογράφηση του κόσμου περιλαμβάνει δύο περιοχές. Μία του εξωτερικού κόσμου, της εργασίας και της καθημερινότητας, και μία του εσωτερικού κόσμου του ατόμου, δηλαδή τα συναισθήματα, τις σκέψεις, τις προτιμήσεις, τις επιλογές και τις αποφάσεις μας. Η έμπρακτη εξέλιξη της χαρτογράφησης, δηλαδή της γνώσης των δύο αυτών περιοχών στην ατομική μας καθημερινότητα, προσδιορίζει και την πρακτική μας ζωή.
Όλα όσα συμβαίνουν στον καθένα μας πάνω στην γη είναι εξαρτημένα μόνο από τις δύο αυτές παραμέτρους κατά την εφαρμογή των ατομικών μας αποφάσεων, δηλαδή οι ατομικές μας εκτιμήσεις και το περιβάλλον, μέσα στο οποίο θα λειτουργήσουν οι δικές μας αποφάσεις και πράξεις. Δεν αναζητούμε, δηλαδή, εξωτερικούς παράγοντες που επηρεάζουν την καθημερινότητά μας, διότι είναι προφανής η ευθύνη και η συνέπεια των δικών μας αποφάσεων και τελικών πράξεων.
Είναι εύκολο να εκτιμούμε ότι φταίνε πάντα οι άλλοι, αλλά αυτό δεν βοηθά στην βελτίωση του δικού μας εσωτερικού κόσμου και στην ορθή εκτίμηση της πραγματικότητας, αφού σε κάθε περίπτωση, η απόφαση είναι ατομική και υπεύθυνη. Το να θεωρούμε δηλαδή, ότι οι άλλοι φταίνε και η κοινωνία και εγώ δεν έχω καμία ευθύνη, είναι μια παγίδα αυτοκαταστροφής της εικόνας της πραγματικότητας και αυτό δεν βοηθά κανένα.
Και η διδασκαλία του Χριστού βοηθά στην αποκατάσταση της στρεβλής εικόνας των πραγμάτων της ατομικής μας καθημερινότητας. Η Αλήθεια πρωτεύει. Όλα τα άλλα έπονται. Εάν η αλήθεια είναι βεβαιωμένη, όλα τα άλλα μπορεί να διορθωθούν. Άρα ο κρίσιμος παράγοντας είναι η ανακάλυψη της αλήθειας των πραγμάτων και η τοποθέτησή τους στον χάρτη της ατομικής μας καθημερινότητας χωρίς σκόπιμες παραλείψεις, που θα εξυπηρετήσουν μάταια συμφέροντα. Κανείς δεν τα ξέρει όλα. Αλλά όλοι ξέρουμε πολλά, και αυτό πολλές φορές είναι μια παγίδα στις εκτιμήσεις μας. Προσποιούμαστε ότι δεν ξέρουμε, ενώ ξέρουμε, και ότι ξέρουμε, ενώ δεν ξέρουμε. Αυτό είναι δόλος και προσπάθεια εξαπάτησης των άλλων για σκοπούς συμφέροντος και όχι αλήθειας.
Από το ενδιαφέρον για την ανακάλυψη της αλήθειας εξαρτάται η ακεραιότητα των απόψεών μας για το κάθε τι. Η αδιαφορία για την αλήθεια, είναι η βάση της φθοράς και της διαφθοράς. Και μπορεί οι μεγάλες αλήθειες να αποκαλύπτονται σταδιακά και όχι απότομα, ωστόσο το άτομο καλείται να επαγρυπνεί στην εξέλιξη της γνώσης του για την αλήθεια. Διότι τα λάθη πληρώνονται ακριβά τώρα, αλλά και στο μέλλον για όσους ενδιαφέρονται και για τις προοπτικές της ζωής.