Ο ατομικός μας ρόλος στην χαρτογράφηση των προσωπικών μας αναγκών κατά την καθημερινότητα, είναι το σπουδαιότερο στοιχείο, το οποίο εγγυάται και την ασφαλέστερη πληροφόρηση. Κανείς τρίτος δεν ξέρει όσα γνωρίζει ένα άτομο με τις δικές του εμπειρίες. Γιατί μπορεί το ίδιο πράγμα να δοκίμασαν δύο ή περισσότερα άτομα, αλλά καθένα παρακρατεί την δική του εμπειρία από την επαφή με την αντικειμενική αλήθεια, και αυτήν σημειώνει στον ατομικό του χάρτη της προσωπικής ανάγκης κατά την πορεία της ζωής του.
Ακόμη και κοινά στοιχεία διαφέρουν κατά την εμπειρία από διαφορετικά πρόσωπα, και αυτό το καταλαβαίνουμε όταν δύο ή περισσότερα πρόσωπα δοκιμάζουν ένα φαγητό. Καθένας, ανάλογα με την δική του αίσθηση περιγράφει την εμπειρία του από την δοκιμή, και αυτό ποτέ δεν είναι ισοπεδωτικό. Διότι είναι αληθής κάθε εμπειρία, αλλά κατά τις προσωπικές εκτιμήσεις από την επαφή με την αλήθεια. Δεν υπάρχουν, δηλαδή, αντικειμενικές αλήθειες με την έννοια του απόλυτου, αλλά υπάρχουν ατομικές εμπειρίες, από την επαφή με την αλήθεια.
Και αυτό έχει καταλυτική σημασία, ιδιαίτερα στα δεδομένα του εσωτερικού μας κόσμου. Διότι κανείς άλλος δεν γνωρίζει τί γίνεται στο εσωτερικό ενός άλλου ατόμου, και πολύ περισσότερο με ποιά ένταση και με ποιό σκοπό τοποθετείται ένα πρόσωπο σε ένα αντικειμενικό ζητούμενο. Τα εσωτερικά ερεθίσματα είναι πολύ περισσότερα από τα εξωτερικά. Και αυτά δεν είναι δυνατόν να ανιχνευτούν από ένα τρίτο άτομο.
Για τον λόγο αυτό και η διδασκαλία του Χριστού επικεντρώνεται πρώτα στις εσωτερικές μας πτυχές, εκείνα δηλαδή τα στοιχεία που συνιστούν την εσωτερική μας λειτουργία των επιλογών και αποφάσεων, πριν φτάσουμε στις εξωτερικές επιδράσεις, οι οποίες αποτελούν ένα χάος αδάμαστο από τον ανθρώπινο νου. Αντίθετα, η εσωτερική θεώρηση είναι στο χέρι του ατόμου αποκλειστικά, και αυτό είναι το βασικό στοιχείο που επιφέρει πλουτισμό.
Διότι το άτομο, γνωρίζοντας μια αδυναμία του, μπορεί να σταθμίζει καλύτερα τις επιλογές του, πριν φτάσει στις αποφάσεις και πράξεις του. Πρόκειται, δηλαδή, για την χαρτογράφηση του εσωτερικού μας βιώματος, το οποίο όμως αποτελεί και το υπόβαθρο των εκτιμήσεών μας, όταν συντάσσουμε τον χάρτη των ατομικών θεμάτων, τα οποία πρόκειται να αντιμετωπίσουμε στο εγγύς ή το απώτερο μέλλον. Διότι η διδασκαλία του Χριστού αφορά και τις δύο διαστάσεις της ατομικής μας καθημερινότητας. Όσα αποφασίζονται για το σήμερα, είναι ωφέλιμο να εμπλουτίζουν και τις πιθανότητες του μέλλοντός μας, αφήνοντας ανοιχτούς όλους τους δρόμους μια καλύτερης επιτυχίας.