Επειδή ο κόσμος μεταβάλλεται συνεχώς είναι απαραίτητη και η συνεχής ενημέρωση. Όχι βέβαια με βάση τις εσωτερικές και αόρατες λειτουργίες, αλλά με βάση την τελική εικόνα που εισπράττει καθένας για την προσωπική του ανάγκη, ανάλογα με τα ενδιαφέροντά του. Όσοι βέβαια έχουν την ικανότητα να προβλέπουν και τις αλλαγές, αυτοί κάνουν λιγότερα λάθη στην ατομική τους καθημερινότητα. Αυτός είναι ο Νόμος και οι Προφήτες.
Όποιος δεν κατανοεί τις εξελίξεις, και δεν ενημερώνει τον ατομικό του χάρτη δραστηριοτήτων της δικής του καθημερινότητας, ή μένει στάσιμος, ή το χειρότερο οπισθοδρομεί, και αυτό είναι τραγικό. Διότι η προσωρινή στασιμότητα είναι χρήσιμη, όταν βέβαια συνοδεύεται από τα νέα που θα προκύψουν. Εάν δεθεί και παραμείνει στην στασιμότητα, τότε θα προκύψουν ανεπιθύμητες καταστάσεις, μη αναστρέψιμες όσο περνάει ο καιρός της ατομικής μας δραστηριότητας.
Όλα, δηλαδή, είναι συνάρτηση του προσωπικού μας ενδιαφέροντος και της επαγρύπνησης στις αλλαγές του γύρω – αλλά και του μέσα μας – κόσμου, αυτού δηλαδή που καλλιεργεί τις σκέψεις και προχωρεί στις επιλογές, στις αποφάσεις και τις τελικές πράξεις. Διότι, οι εξωτερικοί παράγοντες μάς επηρεάζουν χωρίς αμφιβολία. Όμως η ένταση της επίδρασης, και ο βαθμός αποδοχής είναι οι κρίσιμοι παράγοντες που θα αποδώσουν τον χαρακτήρα της ατομικής μας πράξης μπροστά σε ένα γεγονός της δικής μας αρμοδιότητας και ευθύνης.
Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός δεν άφησε τον κόσμο στην άγνοια, αλλά δήλωσε με όλους τους τρόπους την ατομική ανάγκη για επαγρύπνηση και εγρήγορση, ώστε να προσέχουμε τις εξελίξεις και όσα εμφανίζονται στον ορίζοντα της προσωπικής μας ζωής, προκειμένου να προλαμβάνουμε και να αξιοποιούμε τα γεγονότα προς το δικό μας συμφέρον, του οποίου όμως η επιτυχία θα επιφέρει και πλουτισμό των γύρω ατόμων που έχουν σχέση μαζί μας.
Η αποκάλυψη του θεού στον άνθρωπο δεν αφορά το μακρινό μόνο μέλλον, όπως μερικοί θεωρούν την αποκάλυψη του θεού στο άτομο, αλλά αφορά κυρίως και πρωτίστως το εγγύς και το άμεσο μέλλον. Και αυτή η αποκάλυψη καλλιεργεί μέσα μας την ορθή εικόνα του σήμερα, αλλά και τις προοπτικές του ατομικού μας μέλλοντος. Η άρνηση αποδοχής αυτής της αλήθειας κατά την διδασκαλία του Χριστού, σύντομα θα οδηγήσει το άτομο στην ουτοπία, την απογοήτευση, την αδράνεια και την τελική κατάρρευση της ατομικής του ζωής.