Από όσα σημειώνουμε εμείς οι ίδιοι στον ατομικό μας χάρτη της καθημερινότητας, αποδεικνύονται και τα ατομικά μας ενδιαφέροντα για την ζωή. Κανένα σημάδι στον χάρτη, σημαίνει κανένα ενδιαφέρον. Πολλά σημάδια σημαίνουν πολλά ενδιαφέροντα.
Σημάδια για την κατάκτηση της κατανόησης του εαυτού μας, σημαίνουν διάθεση για αυτογνωσία, δηλαδή επίγνωση των δυνατοτήτων που καθένας διαθέτει για επιβίωση ή κατάκτηση των στόχων του. Σημάδια αγάπης για τον κόσμο και την αδικία που επικρατεί, σημαίνει διάθεση αναζήτησης της Δικαιοσύνης. Σημάδια αγάπης για το χρήμα σημαίνει αναζήτηση πλούτου. Και όσο προχωρά κάποιος στους δρόμους της δικής του καθημερινότητας, τόσο ξεκαθαρίζουν και τα ατομικά του ενδιαφέροντα για την ζωή.
Διότι οι πράξεις μας – συνήθως – δεν προκύπτουν ουρανοκατεβατες, αλλά καλλιεργούνται μέσα μας και αποδίδουν την εικόνα και την πράξη που όλοι μπορούν να δούν και να εκτιμήσουν αργότερα. Με λίγα λόγια, η παρατήρηση των σημείων που έχουν χαραχτεί πάνω στον ατομικό μας χάρτη, δηλώνει και τα εσωτερικά και κρυφά μας ενδιαφέροντα για την ζωή. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε χρόνο, όταν φτάνουμε σε αδιέξοδα της δικής μας καθημερινότητας, να ξαναδούμε το άμεσο παρελθόν, προκειμένου να αλλάξουμε βλαβερές συνήθειες και να ξεκινήσουμε μια νέα καθημερινότητα, με τις νέες πλέον απαιτήσεις για αποφυγή των επιλογών και των αδιεξόδων που μάς έφεραν ως εδώ.
Δηλαδή, η αναγνώριση του αδιεξόδου, δηλαδή η απογοήτευση από την προσωπική μας πορεία, είναι το πρώτο βήμα για την αλλαγή και επανόρθωση. Και ο Χριστός εξήγησε με λεπτομέρειες πώς ο άνθρωπος όταν φτάνει σε αδιέξοδα, τότε συνέρχεται και θυμάται το καλό παρελθόν, δηλαδή όταν διαπιστώνει την κατάντια της καθημερινότητάς του. Η παραβολή του ασώτου, που με τις λάθος επιλογές του πλούσιου παιδιού, έφερε την κατάντια της ανθρώπινης ζωής με τα γουρούνια, ήταν το μεγάλο μάθημα για όσους νομίζουμε ότι ξέρουμε τα πάντα, τυφλωμένοι από την σημερινή καλοπέραση και μη υποπτευόμενοι την μελλοντική πορεία των λανθασμένων επιλογών της καθημερινότητας.
Οι ατομικές επιλογές όταν αποβλέπουν απρόσεκτα μόνο στην καλοπέραση, συνήθως οδηγούν σε μελλοντικά αδιέξοδα και η επιστροφή απαιτεί αλλαγή μυαλού, δηλαδή μετάνοια, προκειμένου να παρθεί μια απόφαση καλύτερη, που θα μας βγάλει από το σημερινό αδιέξοδο. Και επειδή κανένας δεν έζησε πάνω στην γη χωρίς λάθη, είναι καιρός καθένας που διαθέτει τον κοινό νου και την κοινή λογική, να αναζητήσει την διδασκαλία με την οποία θα αποφύγει παρόμοιες επιλογές, και θα προχωρήσει σε δρόμους ασφαλέστερους από το παρελθόν. Το παρελθόν δεν διορθώνεται.
Το μέλλον τώρα προγραμματίζεται, και καθένας καλείται, εφόσον ενδιαφέρεται, να δώσει νέες προοπτικές στην ατομική του καθημερινότητα, η οποία μπορεί να συνδεθεί μέσω της διδασκαλίας και με την προοπτική της πέραν του τάφου ζωής.